ATEST Ochrona Pracy

28 marca 2024 r.

[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

 

Kto jest kim w ochronie pracy

ATEST Ochrona Pracy

Kto jest kim

Lista nazwisk w bazie danych "Kto jest kim"

ATEST 9/2010

Janusz Pokorski

Janusz Pokorski
Janusz Pokorski

Przed blisko 30 laty w jednym z kombinatów chemicznych wysłuchałem interesującej prezentacji na temat szkodliwości chlorku winylu, świetnie zilustrowanej dobrymi slajdami. Referującym był młody doktor z krakowskiej Akademii Medycznej, już wówczas budzący szacunek swoją wiedzą. Z czasem poznałem go osobiście, a przy okazji rozległość jego zainteresowań i zaangażowanie na rzecz badań naukowych i popularyzacji ergonomii. Jest człowiekiem wielkiej skromności i pracowitości, z wyjątkowymi kontaktami wśród sław światowej ergonomii.

Urodził się w Krakowie, gdzie po ukończeniu III LO wybrał Wydział Lekarski Akademii Medycznej. Po jego ukończeniu w 1973 roku, podjął studia doktoranckie, które sfinalizował w roku 1976 w Katedrze Medycyny Pracy i Chorób Zawodowych. W tej samej katedrze był w latach 1976-2004 kolejno asystentem, starszym asystentem, adiunktem i pełniącym obowiązki kierownika Zakładu Ergonomii. Wykładał medycynę pracy, ergonomię, zdrowie środowiskowe, promocję zdrowia. Obowiązki naukowe i dydaktyczne łączył z pracą lekarza w Klinice Chorób Zawodowych tej katedry. Zakład Ergonomii znajdował się na terenie przychodni Kombinatu (kiedyś im. Lenina, później T. Sendzimira w Nowej Hucie). To także wpłynęło na główne kierunki zainteresowań dr. Pokorskiego. Zaczynał od badań załóg wielkich pieców. W latach 70. i 80. organizował obozy naukowe poświęcone problematyce zagrożeń w przemyśle ciężkim w FSC w Starachowicach i Hucie Stalowa Wola. W rubryce zainteresowania naukowe pisze: "obciążenie pracą ze szczególnym uwzględnieniem wysokich obciążeń fizycznych, obciążenie układu krążenia, praca kobiet, praca nocna i zmianowa, ocena zdolności do pracy". Zajmował się organizmem ludzkim nie tylko w ramach badań naukowych. Jest specjalistą w zakresie medycyny pracy oraz internistą z wieloletnim stażem klinicznym. Od roku 1990 do chwili obecnej ma prywatną praktykę internistyczną.

Doktor Pokorski jest poliglotą. Mówi biegle pięcioma językami, o czym łatwo można było się przekonać, uczestnicząc choćby w niektórych organizowanych przez niego międzynarodowych konferencjach. Nigdy nie marnował czasu - włoskiego nauczył się podczas długich dojazdów tramwajem do swojej katedry w Nowej Hucie. Odbył staże naukowe w wielu placówkach zagranicznych, m.in. w Wielkiej Brytanii, USA, we Włoszech, w Niemczech i Finlandii. Był współtwórcą Szkoły Zdrowia Publicznego Akademii Medycznej i Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie pracował w zespołach promocji zdrowia i zdrowia środowiskowego. Od dziesięciu lat wykłada medycynę pracy w języku angielskim w Szkole medycznej dla obcokrajowców Collegium Medicum UJ oraz w ramach programu EuroPubHealth.

Jest utalentowanym popularyzatorem profilaktyki medycznej - jego historyjki rysunkowe, komiksy, np. dotyczące ograniczenia palenia tytoniu, aktywności ruchowej, stresu i innych problemów, są znakomitym przykładem kompetencji i dowcipnych skojarzeń. Jest współtwórcą, wieloletnim sekretarzem redakcji, a obecnie zastępcą redaktora naczelnego ukazującego się od 1978 roku naukowego periodyku Polskiej Akademii Nauk ERGONOMIA, od 2004 wydawanego jako kwartalnik w języku angielskim.

Rozliczne zadania doktora Pokorskiego, w znacznej mierze społeczne, powodują, że musi być dobrym organizatorem. Zorganizował kilkanaście konferencji krajowych i zagranicznych, takich na przykład, jak wspominana do dziś "Ergonomia pracy biurowej" (2004) czy "Ergonomia a ryzyko błędu medycznego" (2009) - relacja w numerze 1/2010 ATESTU. Trudno wymienić wszystkie jego publikacje, zwłaszcza zagraniczne. On sam uczynił to w 18-stronicowym wykazie.

W natłoku zajęć zawodowych Janusz Pokorski nie ma wiele czasu na inne sprawy, choć czasami był zmuszony okolicznościami do okresowej zmiany zainteresowań. Jako oficer rezerwy WP dostał przydział do spadochroniarzy i okres ten wspomina z sentymentem. Wykonał nawet 15 skoków z samolotu - dobrze się czuje wśród komandosów. Od kilkunastu lat zajmuje się badaniami wydolności strażaków - po prostu polubił służby funkcjonujące w ekstremalnych warunkach. W związku z zainteresowaniem pracą zmianową i nocną był ekspertem zaangażowanym przy ustalaniu stanowisk uprawniających do wcześniejszej emerytury. Na podstawie wieloletnich badań uważa np., że symboliczna kasjerka PKP zasługuje na wcześniejszą emeryturę, i że praca nocna rujnuje zdrowie bardziej niż to się powszechnie przyjmuje. Jego osobisty dorobek w zakresie badań nad pracą nocną i zmianową oraz osiągnięcia kierowanego przez niego zakładu przyczyniły się do nadania przez Komitet Badań Naukowych Zakładowi Ergonomii statusu Centrum Doskonałości.

 
 

©ATEST-Ochrona Pracy 2010

Liczba odwiedzin od 2000 r.: 58068914