ATEST Ochrona Pracy

28 marca 2024 r.

[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

 

Kto jest kim w ochronie pracy

ATEST Ochrona Pracy

Kto jest kim

Lista nazwisk w bazie danych "Kto jest kim"

ATEST 2/2012

Iwona Zapolska-Fitrzyk

Iwona Zapolska-Fitrzyk
Iwona Zapolska-Fitrzyk

Co sprawiło, że znalazła się w systemie ochrony zdrowia pracujących? O tym, że będzie lekarzem, postanowiła już w dzieciństwie. Nałożyły się na to opowieści ojca - inżyniera górnika - o warunkach pracy pod ziemią i ich wpływie na stan zdrowia górników, o wypadkach, pylicy i jej powikłaniach odbierających oddech i skracających życie, o głuchocie powodowanej pracą w hałasie. Ojciec uczył ją etosu pracy, szacunku dla ludzi zatrudnionych w ciężkich warunkach, zwracał uwagę, jak ważna jest dobra opieka lekarska i stosowanie metod poprawiających warunki pracy, nieświadomie wpływając na jej przyszłe decyzje. Po ukończeniu w 1973 r. studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu chciała poświęcić się pediatrii, ale uzyskanie etatu na pediatrii i zgody na robienie tej specjalizacji w Krakowie, bo tu zamieszkała po studiach, było trudne. Znalazła pracę w kierowanej przez dyrektora Juliana Żabickiego przemysłowej służbie zdrowia ówczesnej Huty im. Lenina. Przychodnia dla Młodocianych, w której miała się "zaczepić na chwilę", stała się pod kierunkiem wspaniałych nauczycieli - dr. Zbigniewa Gieronia oraz dr. Jana Chrostka-Maja, szkołą życia zawodowego. W 1979 r. uzyskała I stopień specjalizacji z medycyny pracy, w 1984 r. - II stopień specjalizacji z medycyny przemysłowej. W przychodni pracowała do 1993 r., będąc jej wieloletnim kierownikiem. Podjęta w ciągu kilku minut decyzja objęcia kierownictwa w Poradni Chorób Zawodowych Przemysłowego Zespołu Opieki Zdrowotnej Huty im. Sendzimira zaważyła na dalszym przebiegu kariery zawodowej. Tu miała możliwość uczenia się od prof. Edwarda Kiecia wnikliwości w zbieraniu wywiadu zawodowego i przełożenia zdobytych informacji na wiedzę niezbędną do orzecznictwa chorób zawodowych, a także czerpania z doświadczenia i wyważonego podejścia do życia oraz życzliwości do innych dr Barbary Salwińskiej-Ciećkiewicz. To był czas zmian w organizacji przemysłowej służby zdrowia huty. W grudniu 1995 r. została ona sprywatyzowana, a Poradnię Chorób Zawodowych, przekształconą w przychodnię, a następnie w Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Nowej Hucie podporządkowano, zgodnie z przepisami, Wojewodzie Małopolskiemu. Był to dla dr I. Zapolskiej-Fitrzyk, jako kierownika tych jednostek, czas trudny, ale bogaty w doświadczenia zawodowe. Kształtował się nowy system opieki zdrowotnej nad pracującymi, przystosowany do dyrektyw unijnych, a także zmian polityczno-gospodarczych w Polsce. W 1997 r. uchwalono ustawę o służbie medycyny pracy. Powołała ona do życia strukturę służby medycyny pracy, określiła jej zadania i miejsce w stworzonym systemie ochrony zdrowia pracujących. Zdaniem dr I. Zapolskiej-Fitrzyk powstał system spójny, łączący w całość działania wszystkich podmiotów mających w swoich zadaniach ochronę zdrowia pracujących. Od 2000 r., jako dyrektor Małopolskiego Ośrodka Medycyny Pracy, a równocześnie konsultant wojewódzki w dziedzinie medycyny pracy oraz przez dwie kadencje przewodnicząca reaktywowanego Małopolskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Medycyny Pracy, starała się przekazać wiedzę na temat nowych zasad obowiązujących w opiece profilaktycznej nad pracującymi, przełamać rezerwę lekarzy, działających w dawnej przemysłowej służbie zdrowia, do zachodzących zmian i zachęcić ich do podjęcia zadań mających chronić zdrowie pracujących zgodnie z nową koncepcją. Szkoleniami zostały objęte także pielęgniarki - grupa zawodowa o szerokich kompetencjach i możliwościach działania w systemie ochrony zdrowia pracujących. Podejmowała też kroki, których celem było zbliżenie i zrozumienie działań pomiędzy służbą medycyny pracy a Państwową Inspekcją Pracy, Państwową Inspekcją Sanitarną, służbą bhp oraz przedstawicielami pracodawców w zakresie ochrony zdrowia pracujących. Te mniejsze i większe sukcesy możliwe były, o czym dr I. Zapolska-Fitrzyk jest przekonana, tylko dzięki pomocy i zaangażowaniu zespołu pracowników MOMP, szczególnie doktor Teresy Łączkowskiej. W 2009 r., pomimo olbrzymiej satysfakcji czerpanej z działalności zawodowej, dr I. Zapolska przeszła na emeryturę. Stojąc już nieco z boku, ubolewa, że nie udało się do tej pory doprowadzić do pełnej realizacji założeń systemowych w ochronie zdrowia pracujących i, co gorsze, że spójność tego systemu rozbijana jest przez nowe regulacje prawne. Nadal pracuje w MOMP, ale w ograniczonym czasie pracy i już bez obciążeń wynikających z funkcji dyrektorskich. Uzyskany czas przeznacza na pozazawodowe zainteresowania: historię i sztukę - zwłaszcza starożytną i przede wszystkim dotyczącą Bliskiego i Dalekiego Wschodu, archeologię, geologię. Lubi spędzać czas z książką o wspomnianej tematyce, ale też z dobrą beletrystyką. Wraz z mężem uprawiają turystykę. Lubi muzykę, zwłaszcza słuchaną podczas koncertu, dobrą sztukę teatralną oraz spotkania z przyjaciółmi i rozmowy z osobami o podobnych pasjach - także zawodowych. Chciałaby, by doba miała 48 godzin!

 
 

©ATEST-Ochrona Pracy 2012

Liczba odwiedzin od 2000 r.: 58063394