Edycja 2020

Adrian Kampa

Adrian Kampa

Dr inż. Adrian Kampa, nauczyciel akademicki z Politechnika Śląska, nagrodę w tej kategorii otrzymał za artykuł "Wpływ filozofii Kaizen na bezpieczeństwo pracy" (ATEST 5/2019). Dr Kampa jest absolwentem Politechniki Śląskiej, ukończył kierunek mechanika i budowa maszyn, specjalność projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych. Pracował jako technolog procesów obróbki skrawaniem w firmie FAMUR S.A. Jego zainteresowania zawodowe związane są z inżynierią mechaniczną i nowoczesnymi technologiami, w tym automatyzacją i robotyzacją procesów produkcji, modelowaniem i symulacją procesów produkcji, bezpieczeństwem maszyn i robotów, inżynierią produkcji, perspektywami Przemysłu 4.0.
Na pytanie, jak to się stało, że zainteresował się zagadnieniami bhp, A. Kampa odpowiada: "Jako młody człowiek zafascynowany nowoczesnymi technologiami i robotami nie przejmowałem się kwestiami bezpieczeństwa czy perspektywą śmierci, która wydawała się bardzo odległa. Wiele lat temu pojechałem wraz z grupą studentów na wycieczkę do jednego z wiodących zakładów przemysłowych, w którym uruchomiono nowoczesną linię produkcyjną obsługiwaną przez roboty przemysłowe. Na miejscu dowiedzieliśmy się, że kilka dni wcześniej był wypadek, w wyniku którego zginął młody człowiek uderzony przez robota. Był to dla mnie swego rodzaju wstrząs, (jak to się stało że taka nowoczesna technologia okazała się śmiertelnie niebezpieczna?), ale też impuls, który spowodował zainteresowanie tematem bezpieczeństwa robotów. Nie było wtedy literatury w języku polskim, więc zacząłem zgłębiać literaturę zagraniczną. Gdy zebrałem więcej materiałów, stwierdziłem, że warto napisać artykuł na ten temat i tak rozpoczęła się współpraca z ATESTEM."
Zdaniem nagrodzonego autora Japonia jest krajem nowoczesnych technologii i jednym z wiodących producentów robotów. A. Kampa zainteresował się japońskimi metodami zarządzania, doskonalenia procesów produkcji i zapewnienia jakości. Japończykom udało się w niezwykły sposób połączyć postęp techniczny i tradycyjną kulturę. Podstawą japońskich metod jest filozofia Kai-Zen, czyli ciągłe doskonalenie procesów małymi krokami. Znaczenie ma także zaangażowanie szeregowych pracowników i zapewnienie bezpieczeństwa pracy. Japończycy przez wiele lat zmagali się z dużą liczbą wypadków przy pracy. Stopniowe wdrożenie automatyzacji i robotyzacji oraz technik 6S i szkoleń pracowników pozwoliło na znaczne zredukowanie liczby wypadków. Przeprowadzili także szczegółowe analizy wypadków (m.in. takich z udziałem robotów) oraz analizy wypadkowości pracy w innych krajach, w tym także w Polsce. Stąd właśnie wziął się zaprezentowany w artykule pomysł na porównanie podejścia do bezpieczeństwa pracy w Japonii i Polsce.

Edycja 2018

Małgorzata Tarczoń

Małgorzata Tarczoń

Małgorzata Tarczoń jest pielęgniarką anestezjologiczną w krakowskim szpitalu specjalistycznym im. Jana Pawła II na oddziale chirurgii klatki piersiowej, znieczula pacjentów do zabiegów chirurgicznych. Kilka lat po skończeniu pielęgniarstwa na wydziale ochrony zdrowia na Uniwersytecie Jagiellońskim podjęła studia podyplomowe z zakresu bhp na Akademii Górniczo-Hutniczej. Tak naprawdę, nie do końca jednak zdając sobie z tego sprawę, bezpieczeństwem i higieną pracy zainteresowała się znacznie wcześniej, ponieważ temat jej pracy magisterskiej na pielęgniarstwie dotyczył oceny warunków pracy pielęgniarek na oddziale chirurgicznym: porównywała warunki pracy pielęgniarek na oddziale białej i czerwonej chirurgii. Przecież to był temat behapowski. Temat środowiska pracy personelu medycznego podjęła ponieważ chciała podzielić się wiedzą o swojej pracy i zagrożeniach w niej występujących. W 2017 roku opublikowała na łamach miesięcznika ATEST cykl artykułów: "Środowisko pracy personelu medycznego", w którym w jasny sposób przedstawiła wieloaspektowe problemy zagrożeń zawodowych występujące w służbie zdrowia, zobrazowała praktyczne podejście do tych problemów - co jest cennym źródłem wskazówek i podpowiedzi dla pracowników służby bhp w tym dużym sektorze. Artykuły te są wiedzą opartą na doświadczeniu, przekazaną w przystępny sposób.

Edycja 2017

Elżbieta Tarczoń

Elżbieta Tarczoń

Elżbieta Tarczoń jest starszym inspektorem ds. bhp, inspektorem ochrony ppoż. zatrudnionym w szpitalu. W 2016 r. opublikowała na łamach ATESTU obszerny dwuczęściowy artykuł: "Zakłucia i zranienia w sektorze opieki zdrowotnej" (nr 11 i 12/2016), w którym scharakteryzowała zagrożenia związane z zakłuciami i zranieniami, omówiła zasady postępowania po ekspozycji na krew i inne materiały potencjalnie infekcyjne, a także opisała postępowanie profilaktyczne. Temat zakłuć i zranień w zakładach opieki zdrowotnej od lat budzi kontrowersje i wątpliwości, do wyjaśnienia których na pewno przyczynił się artykuł E. Tarczoń. W 2017 r. autorka kontynuuje współpracę z naszym miesięcznikiem - ukazał się jej dwuczęściowy artykuł: "Borelioza to wciąż problem" (8 i 9/2017). Czytelniczką ATESTU nie jest od dawna, bo jej przygoda z bhp też nie trwa zbyt długo, ale przyznać należy, że od początku weszła w tę branżę z zasobem wiedzy, własnych przemyśleń i pomysłów. Ukończyła studia na wydziale zarządzania w Akademii Górniczo-Hutniczej, studia podyplomowe bhp na wydziale górnictwa i geoinżynierii. Obecnie kontynuuje edukację w zakresie menadżera jakości, ponieważ jej szpital (miejsce pracy) przystąpił do procedury akredytacyjnej (ISO 9001, 14001 i 45001). Inspiratorką do pisania była p. profesor - recenzentka pracy magisterskiej E. Tarczoń. Uznała, że szkoda byłoby nie opublikować znakomitych badań, jakie magistrantka zgromadziła. Tematem pracy była motywacja pracowników sektora medycznego V Wojewódzkiego Szpitala Klinicznego w Krakowie. Laureatka ZŁOTYCH SZELEK uważa, że sektor medyczny jest nieco spychany na margines, pomijany, mało się mówi o zagrożeniach z nim związanych i sposobach radzenia sobie z nimi, co, zdaniem autorki, wynika z niewiedzy. Nagrodzony artykuł tę lukę wypełnia.

Edycja 2016

Paweł Szczepański

Paweł Szczepański

Chemik, absolwent Politechniki Krakowskiej. W służbie BHP od 1996 roku. Przez 12 lat pracował w zakładach farmaceutycznych, rozpoczynając karierę od inspektora ds. bhp poprzez kierownika działu bhp do szefa bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska oraz pełnomocnika zarządu ds. systemów zarządzania bhp. Autor licznych artykułów o tematyce związanej z bezpieczeństwem pracy. Od 2001 roku audytor wiodący systemów zarządzania BHP i trener DNV GL. Wykładowca WAT, WISBiOP w Radomiu oraz AGH na studiach podyplomowych BHP i studiach dziennych. Przez dwa lata jako ekspert UE uczestniczył w projekcie restrukturyzacji przemysłu górniczego na Ukrainie. Obecnie jest prezesem zarządu QES Consulting, spółki zajmującej się wdrażaniem innowacyjnych projektów bezpieczeństwa.
Jak to się zaczęło? Banalnie i jednocześnie niezwykle. Po ukończeniu kierunku "Lekka synteza organiczna" (m.in. synteza farmaceutyczna) na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej jedynie w Zakładach Farmaceutycznych "Polfa" mógł dostać pracę zgodną z wykształceniem. Miała być chemia, bo dla Pawła Szczepańskiego od zawsze była wyzwaniem i marzeniem. Skończyło się na chemii z wyzwaniem. Bo bhp stało się i nadal jest dla niego wyzwaniem. Uważa, że bezpieczeństwo to nie tylko znajomość zasad i przepisów. Bezpieczeństwo według Pawła Szczepańskiego jest w głowie każdego z nas. To m.in. system wiedzy, umiejętności, przekonań i wartości. Nawet jeśli mamy niewielki wpływ na tworzenie przepisów i zasad, to na indywidualny system wartości i przekonań każdego z nas możemy mieć znaczny. Z jednej strony, jeśli coś robimy, robimy dobrze - zawsze będzie to biznes. Z drugiej strony, nawet jeśli to jest biznes - zawsze pozostanie służbą. I jeśli dzięki swoim decyzjom można uratować komuś zdrowie czy życie - to zawsze warto. Bo to jest służba. Służba bhp.
ZŁOTE SZELKI Pan Paweł Szczepański odebrał za artykuły zawierające treści użyteczne nie tylko dla osób organizujących bezpieczną pracę w laboratoriach chemicznych, ale też fachowców zainteresowanych poprawą bezpieczeństwa przy pracach w kontakcie z chemikaliami, i za pragmatyczne podejście do omawianych kwestii.

Edycja 2015

Wojciech Dębski

Wojciech Dębski

"Autor jest inspektorem pracy i uznanym specjalistą w zakresie badania przyczyn i okoliczności wypadków przy pracy. Swoją wiedzę na temat konkretnych, charakterystycznych wypadków przy pracy przekazuje na łamach ATESTU. Jego publikacje charakteryzują się m.in. precyzyjnym opisem okoliczności, wskazaniem przyczyn wypadków i naruszonych przepisów, a także czynności podjętych po wypadku, w tym działań inspektora pracy. Artykuły ilustrowane są zdjęciami, ułatwiającymi zorientowanie się w charakterystyce wypadku. Informując o przyczynach wypadku, W. Dębski nie ogranicza się do wskazania przyczyny bezpośredniej, ale omawia też przyczyny pośrednie, podpowiadając tym samym czytelnikom, jakie nieprawidłowości, także w ich firmach, mogą się ułożyć w łańcuch przyczyn prowadzących do wypadku. W 2012 r. w ATEŚCIE ukazały się opisy czterech wypadków autorstwa W. Dębskiego. W 2013 r. W. Dębski opublikował jeden artykuł: "Upadek z niekompletnego rusztowania", w którym omówił m.in. przyczyny wypadku, a także działania inspektora pracy w związku z wypadkiem. Precyzyjnie odtworzył okoliczności wypadku i podał naruszone przepisy. Do artykułu dołączył zdjęcia uzupełniające opis przyczyn wypadku. W 2014 r. opublikowaliśmy kolejne opisy wypadków jego autorstwa: "Upadek z wysokości" (2/2014) - dotyczący zdarzenia, do jakiego doszło podczas układania rolkowanej wełny mineralnej stanowiącej ocieplenie stropu budynku warsztatowego; "Skutek pracy na barierce tarasu" (7/2014) - znowu wypadek z wysokości w budownictwie, z dobrą wizualizacją zdarzenia; "Śmiertelne zatrucie tlenkiem węgla" (10/2014) - z wnikliwym ustaleniem przyczyn i wskazaniem wielu nieprawidłowości w zakładzie stolarskim, w którym doszło do wypadku. W. Dębski kontynuuje współpracę z ATESTEM w 2015 r. - ukazały się następujące opisy wypadków: "Wypadek na lini do rozkroju blach" (1/2015), "Mieszarka amputowała palce" (5/2015), "Ciężki wypadek w mleczarni" (7/2015)."

Edycja 2014

Beata Kaczmarek

Beata Kaczmarek

Zdecydowanie bardziej humanistka niż człowiek techniki. Skończyła finanse i inwestycje na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach. Pod koniec studiów rozpoczęła pracę w katowickiej firmie szkoleniowej, gdzie zajmowała się organizacją szkoleń i seminariów dla przedsiębiorstw. Zakres ich był rozległy, od szkoleń miękkich, dotyczących umiejętności interpersonalnych, zarządzania ludźmi, poprzez zagadnienia prawne aż do, oczywiście, bezpieczeństwa i higieny pracy, co wymusiło uzupełnienie wiedzy. Zatem ukończyła studia podyplomowe z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi na Uniwersytecie Warszawskim i z rozpędu kolejne na kierunku trener i organizator szkoleń w Wyższej Szkole Biznesu. Jednak w 2005 r. rozstała się ze szkoleniami na rzecz międzynarodowej firmy zajmującej się m.in. certyfikacją systemów zarządzania. Rozstanie nie było długie - założyła własną firmę szkoleniową. Dzięki współpracy ze świetnymi fachowcami, m.in. z Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ośrodków akademickich, a także z freelancerami, proponuje szkolenia z różnych dziedzin, ale najwięcej z zakresu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Przez lata prowadzenia tych szkoleń bardzo dobrze poznała behapowskie środowisko. Stara się je integrować. Dobrze czuje się w roli organizatora spinającego w całość stronę merytoryczną, organizacyjną i integracyjną szkoleń. Uważa, że tego czego behapowcy uczą się od siebie wzajemnie nie da się przecenić. Zna i lubi to środowisko. Może właśnie dlatego przeprowadziła własne badania ankietowe dotyczące wypalenia zawodowego pracowników służby bhp. Do tej pory nikt takimi badaniami się nie zajmował. Wyniki badań zostały opublikowane na łamach ATESTU (11-12/13) w dwuczęściowym artykule "Wypalenie zawodowe pracowników służby bhp". Autorka scharakteryzowała w nim pojęcie wypalenia zawodowego, a także opisała w tym kontekście sytuację służby bhp. Trafnie wskazała obciążenia charakterystyczne dla tej pracy oraz opisała, w jakich sytuacjach mogą stać się one syndromami wypalenia zawodowego. Nie stwierdziła wprawdzie jednoznacznie, że pracownicy służby bhp są wypaleni zawodowo, ale opisała stan przeciążenia obowiązkami zawodowymi. Odniosła się też do rynkowej sytuacji służby bhp, wyciągając dość pesymistyczne wnioski. I właśnie za ten artykuł została nagrodzona ZŁOTYM SZELKAMI.

Edycja 2013

Włodzimierz Łabanowski

Włodzimierz Łabanowski

Autor jest inspektorem pracy i wybitnym specjalistą w zakresie bezpieczeństwa maszyn i urządzeń stosowanych w procesach pracy. Ekspercką wiedzę łączy z żyłką popularyzatorską, w przystępny sposób opisując nawet trudne zagadnienia. Chętnie odpowiada na pytania czytelników, udzielając dodatkowych wyjaśnień.
Od lat publikuje na łamach ATESTU listy kontrolne dostosowania maszyn do wymagań minimalnych (współautorem tego cyklu jest Andrzej Kowerski) - są to unikatowe opracowania, ułatwiające dokonanie w zakładach pracy kontroli maszyn i będące świetnym materiałem do oceny ryzyka dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach obsługi. W 2012 r. W. Łabanowski opublikował w ATEŚCIE listy kontrolne dla następujących maszyn i urządzeń: jednostronna strugarka grubiarka (ATEST 1/2012), podkrzesywarka wysięgnikowa (3/2012), wciągnik dźwigniowy (5/2012), ręczna przecinarka spalinowa (6/2012), drabina przenośna (7/2012), pilarka wielosiłowa do cięcia wzdłużnego (9/2012), kosiarki trawnikowe wirnikowe (10/2012). Listy te są rzadkim przykładem umiejętnego wykorzystania norm technicznych w popularyzowaniu tematyki bezpieczeństwa pracy.
Dużym zainteresowaniem czytelników cieszył się artykuł omawiający z punktu widzenia bezpieczeństwa, ergonomii i funkcji sterowania identyfikację i oznakowanie elementów sterowniczych maszyn, który ukazał się w dwóch częściach (ATEST 3 i 4/2012). Kolejnym narzędziowym, obszernym opracowaniem opublikowanym w ATEŚCIE przez W. Łabanowskiego jest materiał "I jak instrukcja obsługi maszyny", który ukazał się w czterech częściach: "Forma, język, opracowywanie i tłumaczenie instrukcji" (7/2012), "Zawartość instrukcji" (8/2012), "Zawartość instrukcji - c.d." (9/2012), "Deklaracja emisji hałasu, materiały promocyjne" (10/2012). Dzięki temu materiałowi wszyscy dowiedzieliśmy się, że nie należy już stosować określenia DTR...
W 2012 r. autor udzielił czytelnikom odpowiedzi na pytania dotyczące: wymagań bezpieczeństwa dla maszyn konstruowanych dla potrzeb własnych ("Maszyna do potrzeb własnych", ATEST 1/2012), oznakowania maszyn ("Oznakowanie jest poprawne", 4/2012), prac w komorach śrutowniczych (4/2012), poprawnego oznakowania elementów sterowniczych ("Oznakowanie elementów sterowniczych", 7/2012), obowiązków pracodawcy dotyczących "starych maszyn" ("Stare maszyny", 10/2012), oznakowania CE i deklaracji zgodności ("Znak CE i deklaracja wystarczą", 12/2012).
Artykuły W. Łabanowskiego charakteryzują się wysokim poziomem merytorycznym, łączą wiedzę inżynierską ze znajomością techniki bezpieczeństwa i przepisów bhp. Z tego względu są cennym materiałem dla służby bhp, ale też służb utrzymania ruchu i pracodawców w zakładach produkcyjnych.

Edycja 2012

Piotr Wąż

Piotr Wąż

Doktor nauk prawnych specjalizujący się w problematyce prawa pracy, prawa spółek oraz prawa koncernowego. Po ukończeniu w 1998 r. studiów magisterskich na wydziale prawa i administracji w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach podjął studia podyplomowe menedżerskie. Pracę doktorską obronił w Katedrze Prawa Gospodarczego i Handlowego na UŚ w 2006 r. W tym czasie zawodowo zajmował się obsługą prawną spółek. Od ośmiu lat jest pracownikiem merytorycznym w Okręgowym Inspektoracie Pracy w Katowicach. Jest doświadczonym wykładowcą w zakresie prawa pracy, organizatorem wykładów, szkoleń i kursów tematycznych, autorem wielu publikacji z zakresu prawa pracy. Publikuje na łamach takich czasopism, jak: "Prawo spółek", "Rejent", "Przegląd prawa handlowego", "Monitor prawa pracy", "Praca i zabezpieczenia społeczne", "Prawo Europejskie w praktyce", "Rzeczpospolita" i inne. Jest też autorem książek, m.in. "Delegowanie pracowników do innego państwa celem świadczenia usług" (Wydawnictwo C.H. Beck 2011 r.), "Komentarz do Kodeksu pracy pod red. K. Walczaka" (C.H. Beck, Warszawa 2012 r.). Od lat współpracuje z miesięcznikiem ATEST, zamieszczając na jego łamach rzetelnie przygotowane artykuły dotyczące kwestii prawnych, a także odpowiadając na liczne pytania czytelników z zakresu prawa pracy. Piotr Wąż ma umiejętność przekazywania trudnych problemów prawniczych prostym zrozumiałym językiem, czytelnicy to doceniają.
Piotr Wąż otrzymał wyróżnienie ZŁOTE SZELKI za wyjaśnianie w artykułach skomplikowanych problemów prawnych zrozumiałym i klarownym językiem, przybliżanie czytelnikom najważniejszych kwestii dotyczących uprawnień i obowiązków pracowników oraz pracodawców, wnikliwe omówienie na łamach ATESTU takich zagadnień, jak np. mobbing, wypadki w drodze do/z pracy, praca w porze nocnej, co w uzasadnieniu podkreśliła Kapituła wyróżnienia ZŁOTE SZELKI.

Edycja 2011

Andrzej Kowerski

Andrzej Kowerski

Jest absolwentem wydziału maszyn roboczych i pojazdów w Politechnice Warszawskiej. Po studiach podjął pracę w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Motoryzacyjnego, gdzie w zakładzie akustyki zajmował się badaniem różnych typów pojazdów. Później przez trzy lata pracował w biurze konstrukcyjnym Zakładu Mechanizacji Budownictwa ZREMB. W 1975 roku został inspektorem w związkowej jeszcze wtedy inspekcji pracy, której pozostał wierny do czasu przejścia na emeryturę parę miesięcy temu. Andrzej Kowerski z miesięcznikiem ATEST współpracuje od kilkunastu lat. Głównie zajmuje się tematyką bezpieczeństwa maszyn. Jest pomysłodawcą i autorem cyklu: maszyny - lista kontrolna. W każdym numerze ATESTU ukazuje się przegląd norm kompetentnie przygotowany przez tegorocznego laureata Złotych Szelek.

Edycja 2010

Wojciech Wiktorowski

Wojciech Wiktorowski

Wyróżnienie ZŁOTE SZELKI otrzymał przede wszystkim za walory publicystyczne artykułów zamieszczonych w miesięczniku ATEST-Ochrona Pracy w 2009 r. Są wśród nich: "Solidarność to tylko wspomnienie"- porusza w nim sprawę ograniczenia prawa do wcześniejszej emerytury, Czy bać się stacji bazowych? - próbuje odpowiedzieć na tytułowe pytane, "Jaki ślad pozostawisz po sobie" - dot. kampanii inspekcji pracy "Nie lekceważ zagrożeń na wysokości" czy Zagadki kopalni "Borynia". Socjolog z wykształcenia. Wojciech Wiktorowski jest dziennikarzem prasowym i reporterem telewizyjnym. Tematyka ochrony pracy nie jest mu obca, a wręcz bliska, bowiem przed laty był dziennikarzem w miesięczniku Ochrona Pracy (tak wówczas nazywał się ATEST-OP). Uważa, że problemy związane z ochroną pracy należą do najważniejszych z ważnych. Twierdzi, za Arwidem Hansenem, że badanie wypadków i samodzielne ujawnianie pośrednich sprawców zagrożeń jest zajęciem fascynującym i dla nas wszystkich niezwykle ważnym.

Edycja 2009

Roman Adler

Roman Adler

Wyróżnienie Złote Szelki otrzymał za promocję wartości zawodowych i historycznych w cyklu publikacji poświęconych służbie bhp w II Rzeczypospolitej. Roman Adler z wykształcenia jest historykiem, po studiach krótko pracował jako nauczyciel w liceum. Do archiwum okręgowego inspektoratu pracy w Katowicach trafił w 1992 roku. Początkowo zajmował się tylko archiwizowaniem akt. Historią, tradycjami, najogólniej mówiąc, ochrony pracy zajął się nieco później. Człowiekiem, który go w tym kierunku, jak sam określa, pchnął, był nieżyjący już inż. Erwin Seweryn, z-pca okręgowego inspektora pracy. To on skontaktował go z Marianem Gałuszką, archiwistą w Archiwum Państwowym w Katowicach. Dziś Roman Adler twierdzi, że historię warunków pracy na Śląsku jest w stanie udokumentować od 1528 roku, kiedy to powstał pierwszy urząd nadzorujący warunki pracy na Górnym Śląsku i że praca zawodowa stała się jego hobby.

Edycja 2008

Franciszek Małysz

Franciszek Małysz

Z redakcją ATEST współpracuje od wielu lat. Jest autorem licznych artykułów z zakresu prawa pracy, komentarzy i odpowiedzi na pytania przysyłane do redakcji przez czytelników. Złote Szelki przyznane F. Małyszowi to wyraz uznania za całokształt współpracy i za tematykę podjętą w roku 2007, szczególnie za "Badania związane z chorobami zakaźnymi", w którym to artykule autor, na prośbę czytelników, wyjaśnia kilka kwestii związanych z rozp. Ministra Zdrowia w sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby.

Edycja 2007

Lesław Zieliński

Lesław Zieliński

Z wykształcenia jest inżynierem elektrykiem. W latach 2000-2004, pod koniec swojej zawodowej kariery, był głównym inżynierem zarządzania bezpieczeństwem pracy w Zakładach Górniczych w Lubinie. Przez cztery lata podpowiadał na łamach ATESTU, w jaki sposób przeprowadzić analizę stanu bhp w zakładzie, jak wykonywać zadania służby bhp. Czytelnicy cenią jego artykuły za solidną wiedzę dotyczącą realiów zakładów i przystępną formę. Doceniła to również Kapituła ZŁOTYCH SZELEK.

Edycja 2006

Maciej Gliński

Maciej Gliński

Złote Szelki otrzymał za artykuł "Metody poprawiania jakości powietrza w pomieszczeniach pracy" - wzorowy w zakresie formy, treści, materiału zdjęciowego, w konkretny sposób prezentujący temat. M. Gliński ukończył Wydział Inżynierii Sanitarnej i Wodnej na Politechnice Warszawskiej. Przez 41 lat pracował w CIOP. Jest autorem ok. 140 artykułów publikowanych w prasie fachowej i czasopismach naukowych.

Edycja 2005

Małgorzata Majka

Małgorzata Majka

Autorka kilkudziesięciu publikacji na łamach ATESTU. Łączy znajomość teorii z gruntowną praktyczną wiedzą. Współpracę z ATESTEM rozpoczęła w 2003 roku cyklem publikacji poświęconym badaniom czynników szkodliwych w środowisku pracy. Reakcją były liczne listy kierowane do autorki z pytaniami dotyczącymi sposobów rozwiązywania konkretnych problemów. Obecnie kontynuuje cykl "Szacowanie ryzyka wypadku chemicznego". Z wykształcenia jest chemikiem, pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim". Była koordynatorem grupy w projekcie "Chemical Laboratory Safety Training System" w ramach programu Leonardo da Vinci

Edycja 2004

Ryszard Studenski

Ryszard Studenski

Jako pierwszy w Polsce, bo już w 1994 roku prof. R. Studenski podjął się trudu popularyzowania nowoczesnego zarządzania bezpieczeństwem, m. in. w cyklu artykułów na łamach Atestu. Profesor Uniwersytetu Śląskiego i Politechniki Śląskiej. Był też dyrektorem Departamentu Ochrony Zdrowia i Warunków Pracy w Wyższym Urzędzie Górniczym, gdzie swoją teoretyczną wiedzę wykorzystywał w praktyce. Z wykształcenia jest psychologiem.

Edycja 2003

Tadeusz Nycz

Długoletni zastępca okręgowego inspektora pracy w Krakowie. Autor wielu fachowych komentarzy dotyczących kwestii, których wykładnia jest trudna bądź niejednoznaczna. Specjalizuje się w prawie pracy . "Jest jednoosobową katedrą prawa pracy" - tymi słowami red. Knyziak przedstawił T. Nycza zebranym podczas wręczania wyróżnień. Wyróżnienie "Złote Szelki" kapituła przyznała T. Nyczowi za długoletnią współpracę z redakcją i wysokiej jakości publicystykę w zakresie prawa pracy.

Edycja 2002

Józef Ślęzak

Józef Ślęzak

Autor wielu publikacji prezentowanych na łamach ATESTU. We wszystkich artykułach pisanych z prawdziwą publicystyczną pasją wykorzystuje swoje bogate doświadczenie inżyniera po studiach rolniczych i wieloletniego okręgowego inspektora pracy w Krakowie. Nie boi się przedstawiać swoich często niepopularnych, a nawet kontrowersyjnych opinii. Podejmuje tematy dotyczące prawa pracy i bezpieczeństwa pracy, nie tylko w rolnictwie.

Edycja 2001

Bolesław Hancyk

Bolesław Hancyk

Złote Szelki otrzymał za popularyzację trudnych zagadnień bezpieczeństwa chemicznego na łamach ATESTU w latach 1994 - 2000. Publikuje w wielu czasopismach fachowych, m.in. w "Przemyśle Chemicznym", "Bezpieczeństwie Pracy". W swoich artykułach umiejętnie łączy podejście eksperta z publicystyczną pasją. Jest specjalistą ds. bezpieczeństwa chemicznego w transporcie, międzynarodowym ekspertem w zakresie ADR i GH, członkiem Komitetu Ekspertów ONZ ds. Transportu Towarów Niebezpiecznych i Globalnej Harmonizacji Systemów Klasyfikacyjnych, członkiem New York Academy of Science. Z wykształcenia jest chemikiem, studia ukończył na Politechnice Warszawskiej, chociaż zawsze interesował się historią, archeologią, etnografią.

Edycja 2000

Bronisław Bieś

Bronisław Bieś

Autor wkładek edukacyjnych z cyklu "Bhp w szkole"; najpierw poświęcone były one głównym tematom z dziedziny bhp, opracowanym jako pomoc dydaktyczna dla nauczycieli i uczniów. Później były to materiały poświęcone charakterystykom zawodów ze szczególnym zwróceniem uwagi na warunki pracy, były i są nadal podpowiedzią dla uczniów i ich rodziców, którzy zastanawiają się nad wyborem zawodu. Dzięki nim młodzi ludzie dowiadują się nie tylko o charakterze zawodu, ale także o wymaganiach i zagrożeniach występujących przy jego wykonywaniu. Publikacje B. Biesia mają dużą wartość merytoryczną. Z wykształcenia i z powołania Bronisław Bieś jest nauczycielem.

Edycja 1999

Stanisław Kowalewski

Za publikację "Co począć ze starymi prasami", która ukazała się na łamach Atestu w ubiegłym roku, Stanisław Kowalewski otrzymał wyróżnienie Złote Szelki. W artykule tym podjął w sposób wzorcowy zagadnienie dotyczące zapewnienia podobnego poziomu ryzyka przy różnych typach pras. Dr inż. S. Kowalewski jest absolwentem wydziału mechanicznego Politechniki Warszawskiej, chociaż po ukończeniu technikum mechanicznego podjął studia polonistyczne, stąd pewnie znakomita jakość językowa jego tekstów. Jest ekspertem od pras, odwiedził wiele krajów, w których pomagał uruchamiać polskie urządzenia i szkolił miejscową kadrę.
Po studiach pracował jako asystent w Zakładzie Metrologii Politechniki Warszawskiej, później w OBR PLASOMET, następnie w CIOP, gdzie kierował pracownią zagrożeń mechanicznych, obecnie w ELOKON Polska, firmie, która specjalizuje się w nowoczesnych technikach bhp dla przemysłu.

Edycja 1998

Aleksander Stukowski

Aleksander Stukowski

Aleksander Stukowski współpracuje z redakcją "Atest - Ochrona Pracy" już ponad 20 lat. Jest autorem wielu znakomitych tekstów pod względem merytorycznym, językowym i przejrzystego, logicznego przekazu. Pisuje na różne tematy, ale najchętniej porusza problemy prawne, wytyka błędy, wskazuje na nielogiczność czy niekonstytucyjność przepisów. Smutne, ale tematów mu nie brakuje. Jest doktorem chemii (Uniwersytet A. Mickiewicza w Poznaniu); od 1978 roku pracuje w inspekcji pracy, gdzie zetknął się praktycznie ze znacznymi obszarami prawa. Na pewno jest najlepszym prawnikiem wśród chemików, który niejedną batalię z prawnikami wygrał. Złote Szelki otrzymał za cykl artykułów ("Komentarze do przepisów", "Lepiej pracować z kacem", "Wespół w zespół", "Kodeksowe nonsensy") poszerzających wiedzę o problemach bhp i inspirujących do działań profilaktycznych.

Edycja 1997

Andrzej Świątkowski

Andrzej Świątkowski

Za najlepszy artykuł opublikowany na łamach Atestu w 1996 roku kapituła wyróżnienia "Złote Szelki" uznała "Katastrofy po polsku" (Atest nr 4/96). Autor artykułu został w 1997 roku pierwszym w tej dyscyplinie laureatem wspomnianego wyróżnienia. Andrzej Świątkowski jest rzadkim przypadkiem inżyniera wszechstronnego, świetnie kojarzącego sprawy z różnych dyscyplin technicznych. Technika to obszar, po którym bardzo łatwo się porusza, przy czym chętnie odwołuje się do norm, które jego zdaniem są niezbędne w dyscyplinowaniu poczynań inżyniera. Szanuje myśl twórczą, nienawidzi tandety, za to kocha syntezy, uogólnienia, nawet bardzo radykalne. Interesuje go technika i bezpieczeństwo pracy postrzegane w ścisłym związku z jej rozwojem. Jest absolwentem Politechniki Warszawskiej (technologia chemiczna) i studium podyplomowego wydziału inżynierii sanitarnej i wodnej. Bezpośrednio po studiach pracował w CIOP, później w dużej firmie projektowej "Prochem". Po kilku latach wyjechał na budowę do Neubrandenburga. Po powrocie do kraju podjął pracę w GIP.