[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

Kto jest kim

Lista nazwisk w bazie danych "Kto jest kim"

ATEST 8/2010

Iwona Romanowska-Słomka

Iwona Romanowska-Słomka

Lubi nowe wyzwania i nie potrafi żyć bez dużego obciążenia pracą. Po latach prowadzenia zajęć dydaktycznych z eksploatacji silników spalinowych zmieniła zainteresowania i zajęła się intensywnie oceną ryzyka zawodowego, tak od strony teoretycznej, jak i praktycznej. Ostatnio pełni obowiązki kierownika Zakładu Bezpieczeństwa i Higieny Pracy w Wyższej Szkole Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach (WSZOP).

O wyborze drogi życiowej często decyduje przypadek. W przypadku Iwony zaczęło się od tego, że jej ojciec był żeglarzem jachtowym i zabierał ją często na łódkę wyposażoną w silnik Timmlera. Stare urządzenie często się psuło i obserwowała jak ojciec rozkładał i składał silnik (zwykle po tych zabiegach zostawało kilka części, a silnik działał).

Po ukończeniu z dobrymi ocenami I LO we Wrocławiu, Iwona dostała się na wydział mechaniczny Politechniki Wrocławskiej. W 1971 roku po ukończeniu studiów, została referentem do spraw technologii w Przedsiębiorstwie Transportu Samochodowego Łączności we Wrocławiu. W 1972 roku otrzymała stanowisko asystenta w Instytucie Mechanizacji Rolnictwa w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu. W 1980 roku obroniła rozprawę doktorską zatytułowaną "Wpływ dozowania pyłów na zużycie ścierne pierścieni tłokowych silnika spalinowego". Wspomniane pyły miały za zadanie przyspieszyć badania trwałości elementów silnika. Skład granulometryczny pyłów przygotowywano według specjalnej receptury w Instytucie Lotnictwa. Badania zużycia ściernego pierścieni wykonywała z wykorzystaniem metod opracowanych we współpracy z Instytutem Badań Jądrowych. Przez 35 lat prowadziła zajęcia m.in. z "Podstaw utrzymywania maszyn", a w latach 1994-2007 z "Robotyzacji i automatyzacji w rolnictwie" oraz z " Zarządzania systemem jakości".

Okoliczności sprawiły, że Iwona Romanowska Słomka zajęła się "Analizą ryzyka zawodowego". W latach 1997-2007 prowadziła wykłady i ćwiczenia z "Analizy ryzyka zawodowego" dla studentów Techniki Rolniczej. Prowadziła również ćwiczenia z oceny ryzyka zawodowego na studiach dziennych i podyplomowych oraz dla inspektorów pracy w Ośrodku Szkolenia PIP we Wrocławiu. Mając bogate doświadczenie praktyczne i znajomość zakładów pracy różnych branż, wykłady z analizy ryzyka zawodowego zaczęła prowadzić także w innych placówkach. Brała udział w pracach nad projektem bliźniaczym PHARE nt. "Wdrożenie prawa pracy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, włączając kwestie czynników biologicznych w pracy" w Głównym Inspektoracie Sanitarnym. Mówiąc półżartem, wybitna specjalistka, doktor mechanik, stała się neofitką zagrożeń spowodowanych czynnikami biologicznymi, bo przecież wynik analizy ryzyka jest w dużym stopniu zależny od przyjętych założeń i powoduje przewartościowanie bądź niedocenianie niektórych czynników. Iwona nie obawia się jednak konfrontacji swoich opinii z poglądami innych specjalistów, stąd też chętnie bierze udział nie tylko w wykładach na uczelniach, ale również w zajęciach na kursach adresowanych do fachowców z przemysłu. Wiedzą dzieli się też poprzez liczne publikacje - tylko w naszym miesięczniku zamieściła ponad sto artykułów. Publikacje zamieszczała także w innych czasopismach z dziedziny bezpieczeństwa pracy i rolnictwa.

Szczególną aktywnością Iwony charakteryzuje się okres od roku 2007. Poza obowiązkami nauczyciela akademickiego we WSZOP zajęła się organizacją nowoczesnego Laboratorium zagrożeń fizycznych, na wyposażenie którego uczelnia zapewniła środki materialne. Służy ono studentom, przyszłym inżynierom bhp. Lata te zaowocowały także licznymi publikacjami, ukazującymi się nie tylko w czasopismach, ale i w zeszytach naukowych, a także kilkoma pozycjami książkowymi, m.in.: "Zagrożenia fizyczne w środowisku pracy" (2009), "Karty oceny ryzyka zawodowego dla 100 stanowisk pracy" (2008), "Zagrożenia biologiczne w służbie zdrowia" (2008), "Analiza drzewa błędów - ocena ryzyka procesowego" (2007), "Ryzyko zawodowe. Procedury, metody zagrożenia" (2009). Była członkiem licznych organizacji społecznych i zawodowych m.in. Sekcji Eksploatacji, Ekonomiki i Ergonomii Komitetu Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Agrofizyki, Polskiego Towarzystwa Inżynierii Rolniczej.

W każdym tygodniu Iwona Romanowska-Słomka spędza co najmniej kilkanaście godzin w pociągach na trasie Wrocław-Śląsk, bo dodać należy, iż poza WSZOP prowadzi także zajęcia w Wyższej Szkole Ekonomii i Administracji w Bytomiu. Na drogę bierze tzw. kobiecą literaturę wagonową. Jeśli zatem spotkacie państwo miłą blondynkę w kapeluszu, zaczytaną w Danielle Steel albo w Norze Roberts, to duże prawdopodobieństwo, że jest to nasza bohaterka.