2012-10-16
Ocena ryzyka podstawą działań behapowskich
Na trzy październikowe dni (10-12) redakcja miesięcznika ATEST przeniosła się do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie zorganizowaliśmy naszą 5. ogólnopolską konferencję naukowo-techniczną, poświęconą tym razem „Praktycznym aspektom oceny ryzyka jako podstawie działań behapowskich w firmie”. Bardzo cieszymy się z dużej frekwencji (na konferencję przyjechało 120 osób) i mamy nadzieję, że wykłady i konsultacje nie zawiodły oczekiwań uczestników.
Wykłady ekspertów z różnych dziedzin dotyczyły wielu szczegółowych aspektów z zakresu identyfikowania zagrożeń, oceny ryzyka zawodowego i wykorzystania jej efektów. Właśnie praktyczne wykorzystanie tych efektów stanowiło clou konferencji i było przedmiotem ożywionych dyskusji zarówno podczas wykładów, jak i w kuluarach. Mamy nadzieję, że dzięki tej konferencji jeszcze raz podkreśliliśmy jedną z ważniejszych idei promowanych przez nasz miesięcznik, że ocena ryzyka nie jest celem, a środkiem do zapewnienia ludziom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
Cztery z pięciu dotychczas zorganizowanych przez ATEST konferencji poświęcone były ocenie ryzyka, na piątej też zajmowała ona ważne miejsce. Historycznie rzecz ujmując, podczas pierwszej konferencji (Łopuszna 2008) zastanawialiśmy się m.in. nad sensem oceny ryzyka oraz warunkami jego akceptowalności, mocno przy tym zaznaczając elementy praktyczne, np. w zakresie wypadków przy pracy czy minimalizacji kosztów. Na drugiej konferencji (Łopuszna 2009) pokazaliśmy, jak należy wykorzystywać wyniki oceny ryzyka do ograniczania zagrożeń wypadkowych, po raz kolejny przekonując, że ocena ryzyka jest narzędziem przydatnym do innych działań behapowskich. Trzecia konferencja „ryzykologiczna” (Łopuszna 2010) dotyczyła przede wszystkim pieniędzy, czyli kosztów działań naprawczych podejmowanych po ocenie ryzyka. Czwarta konferencja (Szczawnica 2011) była bardziej ogólna – poświęciliśmy ją nowej jakości pracy służby bhp, której jednak nie można sobie wyobrazić bez merytorycznego podejścia do oceny ryzyka. Były więc wykłady dotyczące oceny ryzyka dla nietypowej sytuacji pracy na budowie i oceny ryzyka na stanowiskach osób niepełnosprawnych. Piąta konferencja, która zakończyła się w ubiegły piątek skupiła się na aspektach praktycznych. Zaakcentowaliśmy, że podstawą oceny ryzyka nie jest jakaś gotowa, wzorcowa karta, ale porządna analiza zagrożeń, od ich inwentaryzacji po określenie ich istotności. Zastanawialiśmy się, co należy oceniać: ryzyko pracownika, ryzyko na stanowisku czy dla konkretnej pracy. Było też o komunikacji w zakładzie, ryzyku maszynowym i chemicznym, czynnikach psychospołecznych, ergonomii, doborze środków ochrony indywidualnej, zaawansowanych technologicznie ochronach itd.
Piąta konferencja ATESTU utwierdziła nas w przekonaniu, że w ocenie ryzyka jest jeszcze wiele do zrobienia, ale warto ją robić. Pominąwszy całkiem spore obszary nieprzewidywalności i nieoznaczoności w naszym życiu (także zawodowym), są takie rzeczy na które możemy i musimy wpływać. Można do nich zaliczyć m.in. wyposażenie techniczne, organizację pracy, wpływ czynników zewnętrznych, a także postawy i zachowania ludzi. I ocena ryzyka się do tego przydaje.
|
