Środki ochrony indywidualnej strażaków, cz. 1
Od połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku wprowadzono do polskich jednostek ochrony przeciwpożarowej nową jakość w wyposażeniu strażaków w indywidualne środki ochrony. Na przykład zamieniono mundur bojowy typu "moro", który nie był odporny na zapalenie i nie chronił strażaka przed promieniowaniem cieplnym, na ubranie specjalne wykonane z materiałów trudnopalnych i wyposażone w wodoszczelne membrany paroprzepuszczalne. Zamieniono buty z cholewkami wykonanymi z tworzywa skóropodobnego, bez zabezpieczeń i wzmocnień podeszwy, palców i stawu skokowego, na buty z elementami zabezpieczającymi stopę przed urazami mechanicznymi i przed przemakaniem. Ponadto dokonały się także radykalne zmiany w wyposażeniu strażaków w: hełmy, rękawice ochronne, maski i aparaty oddechowe oraz zatrzaśniki. Wprowadzono do stosowania nowy wyrób - kominiarkę, która wcześniej nie znajdowała się w wyposażeniu indywidualnym strażaka...
Więcej w czerwcowym ATEŚCIE.
Pełny tekst artykułu jest dostępny w Portalu Informacji Technicznej Sigma-NOT
|