ATEST Ochrona Pracy

25 kwietnia 2024 r.

[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

 

ATEST 2/2024

Kiedy wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych?

Pracownik zatrudniony jest w systemie 12 godzinym (4 lub 3 dni w tygodniu). Do wykonywania powierzonych zadań, używa samochodu służbowego, którym sam kieruje. Dziennie pokonuje ok. 250-300 km. Czytelnik chciałby się dowiedzieć, jak taki stan ma się do przepisów o czasie pracy kierowcy i czy w związku z tym nie należy mu się dodatkowe wynagrodzenie za godziny nadliczbowe? Wyjazd nie odbywa się na zasadzie polecenia wyjazdu służbowego. Bieżąca obsługa pojazdu należy do pracownika (serwis, wymiana ogumienia, czyszczenie itp). Czy można przyjąć, że pracownik dodatkowo wykonuje obowiązki kierowcy, a w związku z tym, czy nie należy mu się z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie?

Pracownik wykonuje pracę przez 3 4 dni w tygodniu, w wymiarze 12 godzin na dobę, a zatem należy przyjąć, że zatrudniony jest w systemie skróconego tygodnia pracy, przewidzianego w art. 143 kodeksu pracy. W tym systemie, który może być stosowany tylko na wniosek pracownika, jest dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Zastosowanie do pracownika systemu skróconego tygodnia pracy następuje na podstawie umowy o pracę.

Do wykonywania powierzonych zadań pracownik używa samochodu pracodawcy, którym sam kieruje. W dniach pracy pokonuje odległość do 300 km. Przejechanie tej ilości kilometrów (bez przerw) może zająć około 3-4 godzin. Do obowiązków pracownika należy też bieżąca obsługa samochodu. Wyjazdy pracownika nie odbywają się w ramach delegacji (polecenia wyjazdu służbowego), a zatem nie przysługują mu należności z tytułu podróży służbowej. Wydaje się też wątpliwe stosowanie w tym przypadku przepisów ustawy o czasie pracy kierowców. Nie jest jednak bliżej znany charakter pracy świadczonej przez pracownika, stąd też trudno o jednoznaczną odpowiedź w tych kwestiach.

Zgodnie z art. 151 § 1 zdanie 1 kodeksu pracy, pracą w godzinach nadliczbowych jest praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy. Pracą w godzinach nadliczbowych jest przekroczenie każdej obowiązującej pracownika dobowej lub tygodniowej normy czasu pracy, a więc zarówno normy podstawowej, skróconej, jak też przedłużonej. Praca wykonywana w granicach ustalonych norm czasu pracy nie jest zatem pracą w godzinach nadliczbowych. Pracą w godzinach nadliczbowych w tym konkretnym przypadku byłaby więc praca przekraczająca 12 godzin na dobę, a także praca przekraczająca 40 godzin w tygodniu, w przyjętym okresie rozliczeniowym.

FM


Brak komentarzy

Dodaj swój komentarz  
 

©ATEST-Ochrona Pracy 2008

Liczba odwiedzin od 2000 r.: 58483553