[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

Opakowania do transportu chemikaliów

Czytelnik S.A. pyta, jakie rodzaje pojemników na chemikalia wykorzystywane są do transportu oraz w zakładach pracy, a także, czy nadal w przemyśle używane są szklane balony o objętości 40 lub 50 litrów do transportu chemikaliów, np. kwasów?

Jednym ze sposobów przewozu towarów niebezpiecznych jest tzw. przewóz w sztukach przesyłki. Przewóz w sztukach przesyłki jest to przewóz towarów niebezpiecznych w opakowaniach, dużych opakowaniach, dużych pojemnikach do przewozu luzem (DPPL), naczyniach do gazów oraz przedmiotów zawierających materiały niebezpieczne, które ze względu na swój rozmiar, masę lub kształt mogą być przewożone bez opakowania lub w kołyskach, skrzyniach, bądź innych urządzeniach do przenoszenia. Określenie to wyłącza materiały promieniotwórcze i nie obejmuje również towarów przewożonych luzem oraz towarów przewożonych w cysternach. Ten sposób przewozu jest bardzo popularny, gdyż jest dozwolony dla większości towarów niebezpiecznych. W wykazie towarów niebezpiecznych, przy towarach, dla których przewóz w sztukach przesyłki jest dozwolony, znajdują się kody instrukcji pakowania i dotyczą określonych rodzajów opakowań:

- P - opakowania o maksymalnej pojemności 450 l lub 400 kg (np. bębny, kanistry, skrzynie) oraz naczynia do gazów (np. butle),

- IBC - duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL),

- LP - opakowania duże,

- R - opakowania metalowe lekkie.

W przewozie towarów niebezpiecznych opakowania szklane pełnią funkcję opakowań wewnętrznych (max. 10 kg lub 10 l) w opakowaniach kombinowanych lub dużych opakowaniach. Opakowania kombinowane są opakowaniami składającymi się z jednego lub kilku opakowań wewnętrznych umieszczonych w opakowaniu zewnętrznym. Duże opakowanie natomiast oznacza opakowanie składające się z opakowania zewnętrznego zawierającego przedmioty lub opakowania wewnętrzne, które wykonane jest w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną oraz przekracza 400 kg masy netto lub 450 litrów pojemności, lecz ma objętość nie większą niż 3 m³. Ponadto szkło jest materiałem konstrukcyjnym w naczyniach będących elementem opakowań złożonych (max. 60 l). Opakowania złożone to opakowania składające się z opakowania zewnętrznego i naczynia wewnętrznego, zbudowane w taki sposób, aby naczynie wewnętrzne i opakowanie zewnętrzne tworzyły zintegrowane opakowanie. Opakowanie takie po złożeniu pozostaje trwale nierozłączne i w takiej postaci jest napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane. Na przykład w przypadku UN 1789 KWAS SOLNY (materiał żrący) wymagana jest instrukcja pakowania P001. Zgodnie z tą instrukcją pakowania, w przypadku opakowań kombinowanych dopuszczone są opakowania wewnętrzne szklane.

Dodatkowo chciałabym podkreślić, że w praktyce, w wielu firmach są stosowane różne opakowania szklane, ale ich pojemność nie przekracza zazwyczaj 2 l.

Nie spotkałam się z balonami szklanymi w przedsiębiorstwach, z którymi współpracuję. Nie mogę jednak jednoznacznie stwierdzić, czy wciąż nie są używane. Pragnę przy tym zauważyć, że normy, które kiedyś dotyczyły balonów szklanych, zostały wycofane:

- norma PN-G-79090:1962 Balony szklane. Wymagania i badania techniczne została wycofana i zastąpiona przez PN-O-79710:1983,

- natomiast norma PN-O-79710:1983 Balony szklane została wycofana 1 września 2014 r. bez zastąpienia.

Generalnie, jeśli chodzi o opakowania stosowane w przedsiębiorstwach, to jako materiał konstrukcyjny opakowań dominują tworzywa sztuczne.

Karolina Kołdys

Brak komentarzy

Dodaj swój komentarz