 Sekretariat konferencji Redakcja ATEST - Ochrona Pracy tel. 663-311-699 e-mail: konferencja@atest.com.pl |
1‑3 czerwca 2022 r.
Tematyka wystąpień
Prezentacja obejmuje wyjaśnienie pojęcia dobrostanu pracownika oraz jego praktyczne odniesienie do zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy. Wykładowca odpowie na pytania, dlaczego właśnie teraz zmieniamy orientację zarządzających na dobrostan i dlaczego dbanie o jego poziom i kształtowanie warunków do jego zapewnienia leży w podstawowym interesie pracodawców? W drugiej części wykładu przedstawiony zostanie modelowy sposób tworzenia dobrostanu w organizacji przez kadrę kierowniczą na podstawie najnowszych wniosków z badań psychologii pracy i socjologii, wzbogacony kilkoma praktycznymi przykładami Wyjaśnione będzie też, dlaczego to właśnie kadra kierownicza winna ten proces inicjować, nadzorować i jaką rolę odgrywa w tym kompetencja przywództwa. Wykładowca: Włodzimierz Biel - mgr chemii, specjalność agrobiochemia. Absolwent Uniwersytetu Opolskiego oraz Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Jedenastoletni okres pracy w Elektrowni Opole (1988-1999) - na stanowiskach kierownika wydziału produkcyjnego (Gospodarki Wodnej i Ściekowej) oraz głównego specjalisty ds. organizacji i zarządzania (w tym odpowiedzialnego za wdrożenie systemu zarządzania bhp w elektrowni). Ponad dwudziestoletni okres pracy w DNV Business Assurance (1999-2018) jako audytor i szkoleniowiec w zakresie systemów zarządzania bhp, środowiskowego i jakości, zarządzania ryzykiem i miękkich kompetencji menedżerskich. W latach 2003-2018 dyrektor generalny - prezes zarządu DNV GL Business Assurance Poland, w tym dwuletni okres na stanowisku dyrektora zarządzającego i prezesa zarządu DNV Certification Norway. W 2018 r. uzyskał certyfikat NEBOSH GC potwierdzający kompetencje międzynarodowego inspektora bhp. W 2019 r. uzyskał kompetencje specjalisty ds. ochrony środowiska. Od 2018 r. niezależny konsultant, audytor i trener - partner DNV Business Assurance.
Zaprezentowane zostaną często spotykane błędy popełniane przy projektowaniu i realizacji budynków zakładów pracy i użyteczności publicznej. Powszechną bolączką behapowców jest pomijanie ich przy tworzeniu założeń dotyczących nowych inwestycji i modernizacji zakładu pracy, przez co nie mogą na tym etapie zgłaszać wniosków dotyczących uwzględnienia wymagań bhp. Potem przestawia się im gotowy projekt budowlany lub wykonawczy i oczekuje jego "zatwierdzenia", albo zaprasza się na odbiór obiektu, często wraz z sugestią, żeby nie zgłaszali uwag. Niezgodności z przepisami najczęściej występują wtedy, gdy przepisy techniczno-budowlane odwołują się do przepisów bhp, jak to jest w przypadku pomieszczeń higienicznosanitarnych, oświetlenia światłem dziennym czy umiejscowienia pomieszczeń pracy poniżej poziomu terenu. Zdarza się również, że w trakcie użytkowania obiektu ujawniają się pewne niedogodności - co jest efektem braku rzeczywistych, profesjonalnych konsultacji projektantów z przyszłymi użytkownikami, przy udziale behapowców orientujących się w zasadach ergonomii. Wykładowca: Małgorzata Majka - jako chemik, legitymuje się wieloletnim doświadczeniem w badaniach środowiska pracy w uczelniach i instytutach naukowych oraz w zakładach produkcyjnych. Jako pracownik Inspektoratu BHP Uniwersytetu Jagiellońskiego zdobyła szerokie doświadczenie behapowskie, m.in. przy opracowaniu i wdrażaniu systemu oceny ryzyka zawodowego, przy odbiorach nowych budynków dla wydziałów przyrodniczych, w trakcie licznych staży w uczelniach zagranicznych. Specjalizuje się w kwestiach bezpieczeństwa przy stosowaniu niebezpiecznych chemikaliów. Opracowała i z powodzeniem stosuje autorskie metody oceny ryzyka związanego z pracą i kształceniem w laboratoriach uczelnianych. Jako szkoleniowiec specjalizuje się w dziedzinie zagrożeń zawodowych. Jest autorką ponad 100 artykułów publikowanych głównie w czasopiśmie ATEST - Ochrona Pracy.
Jak stworzyć prawidłowy system zarządzania pracami na wysokości? Jak radzić sobie z tworzeniem zabezpieczeń zbiorowych i indywidualnych? Jak ograniczać dostęp do prac na wysokości? Jak (i dlaczego właśnie tak) szkolić personel? Jakie działania są najbardziej efektywne ? Dlaczego przykład powinien iść z góry? Na te i zapewne inne pytania wykładowca odpowie podczas prelekcji pod tytułem "Jak zarządzać pracami na wysokości, żeby ich nie było". Wykładowca: Jan Lipiarski - ekspert z zakresu ochrony przed upadkiem z wysokości, znawca sprzętu chroniącego przed upadkiem i zapewniającego bezpieczną pracę oraz ewakuację z wysokości, właściciel firmy Wertykal, prowadzącej szkolenia i usługi z tego zakresu, w tym szkolenia GWO (Global Wind Organisation) dla techników z branży wiatrowej, szkolenia dotyczące bezpiecznej pracy na wysokości (dla pracowników, dla nadzoru i służby bhp, instruktaże bezpiecznej pracy na wysokości na konkretnych obiektach, ćwiczenia ewakuacji z wysokości, w tym ewakuacji z żurawia wieżowego), a także zajmującej się doradztwem dotyczącym pracy w przestrzeniach zamkniętych.
Podczas prelekcji dowiemy się, że dla odzieży ciepłochronnej, szczególnie do prac w bardzo niskich temperaturach otoczenia, dużym problemem jest jednoczesne zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony przed zimnem oraz ergonomii odzieży. Odzież ta zwykle wykonywana jest z grubych, wielowarstwowych układów materiałów, co powoduje, że swoboda ruchów użytkownika jest znacznie ograniczona. Ponadto, podczas wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego odzież ta często ulega zawilgoceniu na skutek wydzielania potu przez użytkownika, co z kolei powoduje obniżenie jej izolacyjności cieplnej i zwiększenie odczucia dyskomfortu. W niniejszym wystąpieniu przedstawiona zostanie koncepcja oraz założenia do konstrukcji nowej odzieży ciepłochronnej, w której grube materiały izolacyjne zastępowane są znacznie cieńszymi innowacyjnymi materiałami z dodatkiem aerożelu. Zastosowanie w odzieży materiałów przemiany fazowej (PCM), dzięki ich właściwościom termoregulacyjnym, powinno zapewnić przez dłuższy czas użytkowania utrzymanie temperatury skóry pracownika na poziomie odpowiadającym warunkom komfortu, nawet przy zmieniającej się temperaturze otoczenia lub zmianie intensywności wysiłku fizycznego. Wykładowca: Agnieszka Greszta (mgr inż.) - absolwentka Politechniki Łódzkiej, kierunku włókiennictwo. Od 2016 roku pracuje jako inżynier w Pracowni Odzieży Ochronnej w CIOP-PIB w Łodzi. Zajmuje się realizacją projektów badawczych dotyczących opracowywania nowych materiałów i wzorów odzieży ochronnej ze szczególnym zwróceniem uwagi na ergonomię i ograniczenie obciążenia cieplnego pracowników, a także opracowywaniem nowych metod badań i kryteriów oceny odzieży ochronnej, w tym odzieży aktywnej i zaawansowanej technologicznie. Ponadto, zajmuje się również przeprowadzaniem oceny zgodności odzieży ochronnej z wymaganiami norm europejskich oraz Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425. Autorka licznych artykułów naukowych i popularno-naukowych dotyczących metod badań i oceny ergonomicznej odzieży ochronnej oraz innowacyjnych rozwiązań odzieży ochronnej, wykorzystującej m.in. aerożele, materiały przemiany fazowej (PCM), stopy z pamięcią kształtu (SMA) czy alternatywne źródła energii elektrycznej.
Wykład będzie nawiązywał do pojęcia Resilience (budowanie odporności), które oznacza zdolność regionów geograficznych lub organizacji do "odbicia się", powrotu do stanu sprzed zdarzeń o niszczącym charakterze (np. nagłe zjawiska atmosferyczne, ataki terrorystyczne, w tym cyberataki, epidemie, etc.). W ostatnich latach zyskuje na popularności głównie w odniesieniu do miast, wspólnot lokalnych oraz organizacji (szczególnie biznesowych). Również uczelnie jako coraz bardziej złożone instytucje (organizacje) poszukują najlepszych praktyk w tym zakresie. Od 2008 do 2019 roku The Association of University Chief Security Officers wydało trzy edycje przewodnika "Resilience in Higher Education". Niniejszy referat wprowadza w tematykę budowania odporności uczelni obejmując kluczowe wątki dot. zarządzania kryzysowego i ciągłości działania, w tym rodzaj i wpływ zdarzeń kryzysowych w sektorze szkolnictwa wyższego, role, zadania i odpowiedzialność podmiotów wewnętrznych i zewnętrznych, komunikację kryzysową, case studies. Wykładowca: Katarzyna Jurzak - absolwentka prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Certyfikowana członkini The Institute of Strategic Risk Management (M.ISRM). Od 31 marca 2011 r. do 31 sierpnia 2020 r. Pełnomocniczka Rektora UJ ds. bezpieczeństwa studentów i doktorantów. Od 1 stycznia 2020 roku kierowniczka Działu ds. Bezpieczeństwa i Równego Traktowania - Bezpieczni UJ. Reprezentuje Uniwersytet Jagielloński w międzynarodowych sieciach - m.in.: The Association of University Chief Security Officers. Ukończyła szkolenia poświęcone budowaniu odporności organizacji oraz zarządzaniu ryzykiem: Resilience in Higher Education (AUSCO), Level 4 Award in Foundations of Security and Risk Management (ISRM) oraz Level 5 Award in Corporate Risk and Crisis Management (ISRM). Członkini miejsko-uniwersyteckiego zespołu zajmującego się współpracą na rzecz bezpieczeństwa w Krakowie (2014-2020). Koordynatorka ds. współpracy ze szkołami wyższymi w programie "Bezpieczny Kraków 2018-2020".
Czym jest dobrostan pracowników? Jeszcze kilka lat temu wpisując "dobrostan" w wyszukiwarkę można było natknąć się wyłącznie na artykuły i badania dotyczące dobrostanu zwierząt hodowlanych. Obecnie działania wellbeingowe stanowią konkretne aktywności w ofercie benefitowej, czy nawet kompleksowe, skoordynowane i wieloletnie programy wellbeingowe dojrzałych organizacji, które świadomie stawiają człowieka w centrum swojej strategii biznesowej. Czy to tylko chwilowa moda? Czy interwencje wellbeingowe maja sens tylko dla branży IT? Jak te aktywności wpływają na bezpieczeństwo pracowników? Badania potwierdzają ogromny pozytywny wpływ wellbeingu na wspieranie kultury bezpieczeństwa, jako elementu kultury organizacyjnej, oraz konkretnych "twardych" wskaźników, takich jak wypadkowość, stopień rotacji czy zaangażowanie. W efekcie tzw. "kuli śnieżnej" podniesienie tych wskaźników poprawia lojalność pracowników na dzisiejszym trudnym "rynku pracownika", efektywność i poziom bezpieczeństwa. Nie bez powodu jako rozwinięcie normy ISO 45001 dotyczącej systemów zarządzania bhp pojawiła się w 2021 r. norma ISO 45003 mówiąca o bezpieczeństwie psychospołecznym w zarządzaniu tym obszarem. Kto powinien w firmie zajmować się tym tematem? Odpowiednia strategia ze strony zarządu oraz współpraca między działami, tak jak w rozwoju kultury bezpieczeństwa, również i w tym przypadku ma największe szanse powodzenia. Nieodłączny jest tu udział działów bhp. Wellbeing to przecież kolejny krok w rozwoju kultury bezpieczeństwa, po zapewnieniu bezpieczeństwa technicznego, właściwej organizacji pracy i ergonomii. Należy wreszcie pamiętać również (a raczej przede wszystkim) o sobie. Zgodnie ze starą behapowską prawdą "dobry ratownik to żywy ratownik". Warto więc dbać o siebie jako multidyscyplinarnego pracownika służby bhp, aby stanowić dobry przykład i wspierać kulturę dobrostanu jako element bezpieczeństwa. Wykładowca: Barbara Makowska - pomaga organizacjom i wspiera ich pracowników w tworzeniu bezpiecznych, zdrowych, wygodnych i miłych miejsc pracy. Od kilkunastu lat pracuje w służbie bhp, obecnie jako Group H&S Manager Grupy CIECH. Jest certyfikowanym i aktywnym trenerem mentalnym, trenerem umiejętności miękkich oraz wykładowcą studiów podyplomowych. Praktyczka wellbeingu osobistego i Ambasadorka wellbeingu w organizacjach jako Happiness manager i Chief Wellbeing Officer. Autorka publikacji na temat wellbeingu w organizacjach, publikowanych m.in. w miesięczniku ATEST. Po więcej zajrzyj na: makowkapracuje.pl
Założenia wykładu: - Przypomnienie wymagań prawnych w zakresie oceny, dokumentowania ryzyka zawodowego i informowania o ryzyku pracowników (Kodeks pracy, rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów bhp, przepisy "branżowe"). - Dla kogo wykonywana jest ocena ryzyka i czemu ma służyć - pytanie z pozoru bezzasadne, ale czy na pewno? Dla pracodawcy, aby spełnić wymaganie i zabezpieczyć się przed konsekwencjami prawnymi (wpisujemy więcej niż faktycznie potrzeba - nie zaszkodzi w razie czego), dla pracownika, aby wiedział, jakie zagrożenia występują na jego stanowisku i jak się przed nimi chronić (znowu muszę to czytać, przecież tam są rzeczy, które wiem), dla organów kontrolujących (PIP, PIS)? - Co pracownik wiedział o zagrożeniach przed "epoką powszechnej oceny ryzyka"? - Ryzykologia - praca naukowa czy skuteczne narzędzie? Ocena ryzyka jako cel sam w sobie czy środek, który ułatwia planowanie i prowadzanie działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników oraz poprawę warunków pracy. Kiedy ocena ryzyka jest tylko dokumentem, a kiedy narzędziem. Od czego i od kogo to zależy? - Konsekwencje prawne "złej" oceny ryzyka zawodowego. - Co pracownik zapamiętuje z oceny ryzyka? Czyta sam, czy omawiana jest z przełożonym, stopień "użycia" w codziennej pracy, ocena ryzyka jako element szkoleń bhp. Wykładowca: Bogusław Ziędalski - praktyk, czynny zawodowo główny specjalista ds. bhp z wieloletnim doświadczeniem w przemyśle. Audytor systemów zarządzania bezpieczeństwem i środowiskiem. Konsultant w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Wykładowca zagadnień bhp, autor i organizator konkursów bhp. Absolwent studiów podyplomowych z zakresu bhp (CIOP) oraz bezpieczeństwa procesów przemysłowych (Politechnika Łódzka).
Prelegent podejmie próbę rozróżnienia pojęć "nieprawidłowości będące naruszeniami przepisów bhp", "przyczyny wypadków", "czynniki zwiększające poziom ryzyka". W wykładzie zostanie przywołanych wiele przykładów zdarzeń, będących przedmiotem postępowań zespołów powypadkowych, instytucji kontrolnych oraz postępowań sądowych. Wykładowca: Andrzej Nowak - praktyk z ponad dwudziestoletnim stażem zawodowym przy wykonywaniu zadań służby bhp. Na co dzień szefuje działowi bhp w dużej firmie z branży zbrojeniowej. Od kilkunastu lat pełni funkcję biegłego sądowego z zakresu bhp, w ramach której opiniuje wypadki przy pracy oraz inne spory z obszaru bhp, w większości w postępowaniach karnych, ale również w cywilnych czy też w sądach pracy. Wykładowca zagadnień bhp w Uniwersytecie im. J. Długosza w Częstochowie. Laureat ZŁOTYCH SZELEK (2013 r.). Stały współpracownik redakcji.
Ustawa o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami z 19 lipca 2019 r. stawia nowe wyzwania przed jednostkami administracji publicznej, wskazując również perspektywy dla innych podmiotów. Osiągnięcie pełnej dostępności dla wszystkich osób, niezależnie od ich szczególnych potrzeb, wymaga dokonania analizy i rekonstrukcji wielu dotychczas stosowanych procesów i zerwania z nieskutecznymi schematami. Konieczne jest odejście od myślenia o użytkowniku jako o kimś kto musi się dostosować do istniejących rozwiązań, na rzecz myślenia o tworzeniu rozwiązań uwzględniających potrzeby różnych osób. W trakcie prezentacji zostaną przedstawione doświadczenia pracowników Działu ds. Osób Niepełnosprawnych UJ w zakresie tworzenia rozwiązań w obrębie każdego z trzech obszarów dostępności (architektonicznej, cyfrowej i informacyjno-komunikacyjnej) wskazanych w ustawie. Przykłady trafnych rozwiązań docenionych przez osoby ze szczególnymi potrzebami oraz refleksje na temat aspektów współpracy pomiędzy różnymi jednostkami w tak dużej organizacji jaką jest UJ mogą stać się inspiracją dla innych. Szczególna uwaga zostanie poświęcona tematowi ewakuacji osób z niepełnosprawnościami w sytuacji zagrożenia. Katarzyna Duraj-Per - studiowała na kierunku zarządzanie (specjalność rachunkowość) w Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie i zarządzanie projektami międzynarodowymi oraz zarządzanie zasobami ludzkimi (studia podyplomowe) w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Tischnera. Od 2008 r. pracuje w Dziale ds. Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tym czasie do jej zadań należało budżetowanie i rozliczanie dotacji celowej, projektów krajowych i zagranicznych. W latach 2013-2018 oraz obecnie pełni funkcję zastępczyni kierownika DON ds. administracyjnych i procesów dostępności. Współtworzy system edukacji włączającej w Uniwersytecie Jagiellońskim. Koordynuje pracę zespołu wspierającego procesy zapewniania dostępności w UJ. Szczególnie interesuje się wdrażaniem zasad projektowania uniwersalnego w inwestycjach i remontach. Zainicjowała i koordynuje spotkania grupy pracowników krakowskich uczelni na rzecz dostępności architektonicznej.
Wydaje się, że dla osób związanych z tematyką bezpieczeństwa pracy tytułowe stwierdzenie nie jest w żaden sposób odkrywcze, ale nawet w takim przypadku na pewno warto od czasu do czasu przypomnieć sobie, jakie implikacje kryją się za tym teoretycznie banalnym sformułowaniem. To co w tym kontekście powinno być najważniejsze (choć równie oczywiste), to fakt, że dążenie do realizacji wizji "zero" (wypadków przy pracy), wiedzie przez eliminację nawet najdrobniejszych odstępstw od zasad bezpiecznej pracy. Z kolei obecnie, w dobie stosowania różnego rodzaju metod analizy wypadków przy pracy, nie zawsze mamy świadomość, że nawet w najbardziej tradycyjnym podziale przyczyn zdarzeń wypadkowych (TOL) na: techniczne, organizacyjne i ludzkie, również za przyczynami z dwóch pierwszych grup najczęściej kryje się nieprawidłowe działanie, bądź zaniechanie działania przez człowieka. Na podstawie przykładów kliku zdarzeń wypadkowych postaram się przypomnieć te proste prawdy. Bogdan Solawa - od 1997 r. inspektor pracy w Okręgowym Inspektoracie Pracy w Krakowie. Od początku zajmuje się ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy. Reprezentuje PIP na międzynarodowych konferencjach, sympozjach i spotkania roboczych dotyczących szeroko pojętej ochrony pracy. Od 2008 r. w Sekcji Prewencji OIP w Krakowie. Prowadzi szkolenia dla partnerów społecznych zrzeszonych w organizacjach pracodawców, związków zawodowych, Społecznej Inspekcji Pracy i krakowskiego oddziału Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Pracowników Służby BHP. Realizuje działania w ramach programów prewencyjnych PIP: "Budowa. STOP. Wypadkom", "Czynniki psychospołeczne w środowisku pracy" czy "Kultura bezpieczeństwa". Działania prewencyjne w dalszym ciągu łączy z kontrolami w zakresie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków pracy. W 2012 r. został laureatem nagrody ZŁOTE SZELKI miesięcznika ATEST w kategorii wykładowca w dziedzinie bhp.
Służba bhp pełni obowiązki wynikające z właściwych przepisów prawa, które jasno wskazują na zakres działań niezbędnych do realizacji jej zadań. Służba bhp ma na celu podnoszenie świadomości w zakresie postępowania zgodnie z zasadami i standardami, co ma wpływ na szerzenie kultury bezpieczeństwa. W dobie silnego rozwoju przedsiębiorstw coraz częściej służba bhp podejmuje działania oraz konsultacje związane z zapewnieniem odpowiednich standardów ochrony środowiska w celu eliminacji negatywnego wpływu działalności przemysłowej. W związku z ciągłym doskonaleniem się pracownicy służby bhp, zmierzając w kierunku eliminacji negatywnego wpływu na firm środowisko, podejmują dodatkowe szkolenia oraz kursy, aby zrozumieć zależności wynikające z wymagań w zakresie ochrony środowiska. Działania służby bhp zostają przez to wzbogacone oraz poszerzone o weryfikację spełnienia przez przedsiębiorstwa wymagań, które umożliwiają potwierdzenie realizacji obowiązków pod kątem sprawozdawczości środowiskowej, audytów energetycznych czy prowadzenia odpowiednich raportów w wymaganych bazach środowiskowych. Znajomość przepisów oraz wiedza z zakresu ochrony środowiska ułatwiają pracownikom służby bhp kontrolę warunków środowiskowych poprzez analizę działań niezbędnych w tym zakresie wykonywanych zarówno przez wewnętrzne struktury przedsiębiorstwa, jak i zewnętrzne firmy (outsourcingowe) świadczące usługi w zakresie ochrony środowiska. Magdalena Marecik - absolwentka Politechniki Śląskiej, Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, kierunek Ochrona Środowiska, jak również studiów podyplomowych z zakresu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Obecnie związana z Politechniką Śląską, Widziałem Organizacji i Zarządzania, na którym odbywa studia doktoranckie w zakresie zarządzania jakością i bezpieczeństwem. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie zarządzania jakością, środowiskiem i bezpieczeństwem pracy na podstawie właściwych przepisów prawnych oraz norm z serii ISO w tym ISO 9001 (zarządzanie jakością) ISO 14001 (zarządzanie środowiskiem) oraz ISO 45001 (zarządzanie bezpieczeństwem). Doświadczenie zdobywała w branży energetycznej, budowlanej, a także przemysłowej, odpowiadając za obszar nadzoru nad zapewnieniem jakości, bezpieczeństwa oraz spełnienia wymagań środowiskowych.
W wykładzie przedstawiona zostanie rola służby bhp we współczesnym podejściu do bezpieczeństwa maszyn, w szczególności w procesie ich zakupu na potrzeby zakładów pracy, projektowania i wyposażania stanowisk pracy. W szczególności omówione zostaną role, jakie obowiązujące przepisy określają dla uczestników biorących udział w procesie oceny i zapewnienia zgodności z minimalnymi oraz zasadniczymi wymaganiami dla maszyn, w tym różnice w obowiązkach przewidzianych dla producentów, pracodawców oraz użytkowników. Przytoczone zostaną również przykłady problemów i pułapek, które mogą pojawić się przy zakupie i/lub udostępnianiu maszyn do użytku w zakładach pracy. Podjęta zostanie próba usystematyzowania podejścia do omawianej problematyki, przedstawienia przykładu schematu postępowania w oparciu o praktyczne i rzeczywiste doświadczenia pracownika służby bhp w instytucji naukowej, a także zaproponowania podejścia do realizacji zadań służby bhp w zakresie pożądanym powszechnie przez wielu pracodawców. Mariusz Trzaska - ukończył studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także studia podyplomowe na Politechnice Krakowskiej na kierunku zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy. W 2007 r., jeszcze w trakcie studiów, rozpoczął pracę w komórce bhp, mając tytuł zawodowy technika bhp oraz instruktora higieny. Przez blisko 15 lat pracownik Instytutu Fizyki Jądrowej PAN, gdzie oprócz pracy na stanowisku specjalisty ds. bhp zajmował się organizacją i realizacją zadań z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej, koordynował gospodarkę odpadami niebezpiecznymi, a także przewodniczył zespołowi zajmującemu się bezpieczeństwem maszyn. Przez 5 lat pełnił dodatkowo funkcję inspektora ds. ochrony ppoż. W trakcie zatrudnienia w IFJ PAN przez 6 miesięcy pracował w inspekcyjnym zespole technicznym w ośrodku badawczym CERN, bezpośrednio w tunelu LHC. Obecnie pracownik Inspektoratu BHP UJ.
Najbardziej istotnymi naturalnymi izotopami promieniotwórczymi w skorupie ziemskiej są izotopy z szeregu uranowego, torowego. Wysyłając promieniowanie alfa, beta i gamma powodują jonizację ośrodka i dlatego promieniowanie to nazywane jest promieniowaniem jonizującym. Radon (Rn-222), będący elementem szeregu uranowego i krótkożyciowe produkty jego rozpadu odpowiedzialne są za ponad 40% dawki otrzymywanej przez populację Polski. W wykładzie przestawione będą źródła radonu, oddziaływanie na zdrowie, mechanizm jego wnikania do budynków, metody pomiaru stężenia radonu w powietrzu, wodzie i gruncie, stosowane w Laboratorium Ekspertyz Radiometrycznych Instytutu Fizyki Jądrowej PAN. Dyrektywa Rady Unii Europejskiej (2013/59/EURATOM) wprowadziła zasadnicze zmiany w ochronie radiologicznej. Przedstawiony zostanie aktualny stan prawny w Polsce i założenia krajowego planu działania w przypadku długoterminowych zagrożeń wynikających z narażenia na radon w budynkach oraz w miejscach pracy. Wykładowca: dr hab. Krzysztof Kozak, prof. IFJ PAN - fizyk jądrowy, pracownik naukowy Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Kierownik akredytowanego Laboratorium Ekspertyz Radiometrycznych IFJ PAN. Współautor ponad 180 publikacji z zakresu: spektrometrii promieniowania gamma promieniotwórczości w środowisku, pomiarów radonu. Wykładowca w Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości Politechniki Krakowskiej; studia podyplomowe "Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy": środowisko pracy - pola E-M, promieniowanie laserowe i jonizujące. Pobyty naukowe i pomiary radioaktywności m.in. w Polsce, Hiszpanii, Serbii, Indiach, Chinach, Słowenii, Słowacji, na Węgrzech, we Francji, USA, Japonii, Szwecji. Nagroda Miasta Krakowa w dziedzinie nauki i techniki (1998, nagroda zespołowa), Srebrny Krzyż Zasługi za osiągnięcia naukowe (2007), wyróżnienie Polskiej Akademii Umiejętności w kategorii najlepszych podręczników ponadgimnazjalnych za książkę: Świat fizyki (2012).
! Jako gość specjalny konferencji wystąpi prof. dr hab. Krzysztof Pyrć - specjalista mikrobiologii i wirusologii, kierownik Pracowni Wirusologii w Małopolskim Centrum Biotechnologii UJ, który w 2020 r. stworzył program badań nad SARS-CoV-2 na Uniwersytecie Jagiellońskim we współpracy z czołowymi jednostkami naukowymi na świecie, współtworzył również opracowanie PAN "Zrozumieć COVID-19" |
Rola kadry kierowniczej w tworzeniu dobrostanu pracowników
