 Kurs stosowania rozwiązań zwiększających bezpieczeństwo pracy Stoiska - konsultacje, produkty, usługi Sekretariat konferencji Redakcja ATEST - Ochrona Pracy tel. 663-311-699 e-mail: konferencja@atest.com.pl |
20-22 listopada 2019 r.
Tematyka konferencji
Wykładowcy: dr Elżbieta Korzeniowska i dr Krzysztof Puchalski - socjologowie zdrowia z Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Krajowego Centrum Promocji Zdrowia w Miejscu Pracy, badacze rozwoju i uwarunkowań promocji zdrowia w firmach, laureaci nagrody Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) za wybitny wkład w badania tego obszaru, konsultanci programów zarządzania zdrowiem w przedsiębiorstwach, autorzy cenionych - krajowych i międzynarodowych - poradników, opracowań i narzędzi z zakresu praktyki wdrożeniowej, twórcy i animatorzy Ogólnopolskiej Sieci Menadżerów Promocji Zdrowia w Pracy. Promocja zdrowia, zarządzanie kulturą bezpieczeństwa, wellbeing w organizacji, corporate wellness, happiness at work to koncepcje, które łączy m.in. teza, że dobra troska o holistycznie pojęte zdrowie personelu może przynieść firmie liczne korzyści i że trudno jest rozwijać biznes, gdy nie bierze się pod uwagę potrzeb zdrowotnych pracowników. Wiele idei i działań opisywanych tymi pojęciami w różnym zakresie wdrażają zarówno międzynarodowe korporacje działające na polskim rynku, jak i mniejsze firmy. Na podstawie wyników licznych badań Krajowego Centrum Promocji Zdrowia w Miejscu Pracy, prowadzonych od końca ubiegłego stulecia, przedstawimy jak zmienia się stosunek firm do zdrowia personelu, jakimi kierują się motywami w działaniach prozdrowotnych wykraczających poza obowiązki prawne. Pokażemy, jakie działania związane ze zdrowiem są najbardziej popularne, a jakie jeszcze niedoceniane - i jak to zmienia się w czasie. Omówimy przeszkody, jakie kadra przedsiębiorstw napotyka w związku z aktywnością na rzecz zdrowia personelu. Przedstawimy też punkt widzenia pracowników. Rozważymy, czy firmy zaspokajają ich obiektywne potrzeby i subiektywne oczekiwania zdrowotne. To będzie punktem wyjścia do analizy, jaka jest jakość prozdrowotnej działalności firm. Czy mogą one zasadnie oczekiwać, że utrzymają dobry stan zdrowia pracowników, a nawet że go poprawią - i że dzięki temu zwiększą ich zaangażowanie w pracę, identyfikację z firmą, produktywność... Pokażemy, co firmy mogą udoskonalić w swoich prozdrowotnych działaniach, by znacznie zwiększyć prawdopodobieństwo osiągnięcia wartości, które się kryją w przywołanych pojęciach. Praktyczną stroną tych zagadnień zajmiemy się podczas warsztatów "Jak przygotować skuteczny program promocji zdrowia w zakładzie pracy?"
Wykładowca: Iwona Bobrowska-Budny - doświadczony trener biznesu, Talent Management Mentor, manager i partner biznesowy w obszarze zarządzania kapitałem ludzkim oraz certyfikowany konsultant metod analiz potencjału i osobowości zawodowej. Dyrektor merytoryczny studiów MBA dla kadry HR Akademii Leona Koźmińskiego, wykładowca akademicki MBA, MBA Executive i Advanced Management Program oraz Partner Merytoryczny Kozminski Executive Business School. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie biznesowe w obszarze zarządzania kapitałem ludzkim. Od ponad 15 lat prowadzi szkolenia i sesje rozwojowe budujące samoświadomość pracowniczą, menedżerską i zespołową. Specjalizuje się w szkoleniach z przywództwa, budowania i rozwijania zespołów, zarządzania różnorodnością, zarządzania sobą oraz zespołami, komunikacji i motywowania. Szybkość XXI wieku nie ułatwia nam komunikowania się ze sobą. Wszechobecny pośpiech, "dedlajny", multi-priorytety, zarządzanie matrycowe, informacje w czasie rzeczywistym z całego świata, bycie on-line i pod telefonem, cele wyznaczane przez kilku szefów czasami nawet z różnych kontynentów oraz już za chwilę nowy współpracownik, którym jest sztuczna inteligencja... A w tym wszystkim spadająca umiejętność koncentracji na zadaniu oraz umiejętności uważnego słuchania.... Jak w tym biegu dobrze się komunikować? Jak budować kulturę współpracy, zaangażowania, synergii i odpowiedzialności pracowników oraz zespołów? Czy istnieją sprawdzone wzorce, schematy ułatwiające porozumienie się i budowanie wspierającej kultury pracy, z których m.in. mogą skorzystać pracownicy służby bhp, chcąc wpływać na zachowania w organizacji? W czasie wykładu podzielę się wynikami badań i obrazującymi je przykładami z życia w zakresie postaw, motywacji i stylów myślenia w populacji polskiej - podpowiem, jakie narzędzia warto wykorzystywać w budowaniu efektywnej kultury organizacyjnej i komunikacji. Powołam się m.in. na badania Instytutu Gallupa oraz Stylów myślenia i działania FRIS®. Podzielę się wiedzą o wzorcu narodowym oraz wzorcach organizacyjnych. Postaram się pokazać, z jakiego powodu możemy być postrzegani jako jedni z najbardziej zapracowanych narodów oraz czemu pomimo polskiej gościnności i relacyjności możemy nie potrafić się ze sobą porozumieć. Podpowiem, jak menedżerowie powinni reagować na te tendencje i wynikające z nich zagrożenia dla kultury organizacyjnej. Słuchacze sami będą mogli doświadczyć, co to znaczy motywacja, a także zrozumieć - na podstawie historii narodowej - z jakiego powodu możemy mieć tendencje do narzekania oraz jak to przekuć w sukces służby bhp w organizacji. Przybliżę też temat kilku ludzkich motywatorów charakterystycznych dla Polaków - czyli co nami powoduje, kieruje, że się w coś angażujemy? I na co w związku z tym organizacje powinny kłaść nacisk, świadomie budując kulturę efektywnej komunikacji oraz wspierającej kultury pracy. Mam nadzieję, iż uda mi się Państwa zainteresować i zainspirować do zagłębienia się w tematykę schematów poznawczych człowieka, które szczegółowiej zbadamy podczas warsztatów "Jak pracownik służby bhp może aktywnie wpływać na zespoły i organizację".
Wykładowca: Beata Kaczmarek - prowadzi Centrum Szkolenia Kontra, absolwentka Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach; od ponad 20 lat zajmuje się organizacją szkoleń, głównie z zakresu bezpieczeństwa pracy, oprócz obowiązkowych szkoleń realizując także takie projekty, jak dni bezpieczeństwa, konkursy, warsztaty, audyty; angażuje się w organizację konferencji międzynarodowych i ogólnopolskich; aktywnie działa w OSPSBHP - pełniła funkcję sekretarza Zarządu Głównego (2015-2019), od 2011 r. pracuje w zarządzie oddziału OSPSBHP w Katowicach, obecnie jest prezesem zarządu; laureatka ZŁOTYCH SZELEK; prowadziła badania dotyczące wypalenia zawodowego służby bhp oraz sylwetki służby bhp Jak dzisiaj wygląda środowisko służby bhp? Czy jest to zawód stabilny, dający możliwości rozwoju i atrakcyjne wynagrodzenie? Czy to zajęcie dla potrzebujących pewności stałego etatu czy raczej podejmujących wyzwanie własnej działalności? Od lat toczy się dyskusja na temat przygotowania zawodowego do pracy w służbie bhp i stosunkowo niskich wymogów co do uzyskania kwalifikacji, jak również braku regulacji w zakresie specjalizacji. Czy służba bhp to w większości rzeczywiście specjaliści czy też absolwenci rozmaitych kierunków upatrujący w tej dziedzinie okazję do łatwego zarobku? Doświadczone pokolenie behapowców nie chce pomagać początkującym w zawodzie - to efekt trudnej współpracy z pokoleniem millenialsów czy problem tego środowiska? Skargi nasze powszednie: służba bhp nie ma realnego wpływu na uwarunkowania prawne w jakich funkcjonuje. Służba bhp nie ma skutecznych narzędzi do zwalczania patologicznych zachowań w swoim środowisku. A może tak naprawdę tego nie chce? Służba bhp zarabia za mało i nie ma pomysłu co zrobić, aby zarobić więcej. Jak w tym wszystkim odnajduje się młode pokolenie behapowców?
Wykładowca: dr inż. Adrian Kampa - nauczyciel akademicki, Politechnika Śląska; absolwent Politechniki Śląskiej, kierunek mechanika i budowa maszyn, specjalność projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych; staż przemysłowy FAMUR S.A. - stanowisko: technolog obróbki skrawaniem; zainteresowania zawodowe związane z inżynierią mechaniczną i nowoczesnymi technologiami, w tym automatyzacją i robotyzacją procesów produkcji, modelowaniem i symulacją procesów produkcji, bezpieczeństwem maszyn i robotów, inżynierią produkcji i zarządzaniem oraz perspektywami Przemysłu 4.0; prowadzi zajęcia dydaktyczne na kierunkach: automatyka i robotyka, mechanika i budowa maszyn, zarządzanie i inżynieria produkcji; autor i współautor kilkudziesięciu publikacji naukowych, dwóch książek i skryptów. Roboty są stosowane w przemyśle w coraz większej liczbie. Pozwalają na ograniczenie ciężkiej pracy ludzkiej w warunkach szkodliwych dla zdrowia, ale stwarzają również zagrożenia dla pracowników obsługi. Ze względu na dużą liczbę wypadków z udziałem robotów, w tym wypadków śmiertelnych, opracowano wymagania bezpieczeństwa i normy dotyczące robotów i systemów zrobotyzowanych. Jednakże ze względu na szybki rozwój robotyki istniejące wytyczne powinny być aktualizowane tak, aby uwzględnić postęp techniczny w dziedzinie automatyki i robotyki. Dotyczy to w szczególności robotów rozpoznających otoczenie i systemów wykrywających obecność człowieka. Z punktu widzenia dyrektywy maszynowej robot stanowi maszynę nieukończoną. Dlatego bardzo istotne znaczenie ma właściwa integracja robota z pozostałymi elementami stanowiska pracy w celu umożliwienia bezpiecznej współpracy pomiędzy człowiekiem i robotem. Podczas wykładu omówione zostaną przykłady zastosowania technicznych, programowych i organizacyjnych środków redukcji ryzyka zawodowego w systemach zrobotyzowanych. Zagadnienia: - charakterystyka robotów przemysłowych, obszary zastosowania, identyfikacja zagrożeń; - wymagania bezpieczeństwa dla robotów w świetle dyrektywy maszynowej i norm bezpieczeństwa; - zasady bezpiecznej pracy z robotami; - analiza wybranych wypadków z udziałem robotów; - integracja systemów zrobotyzowanych; - tendencje rozwojowe w robotyce - roboty rozpoznające otoczenie, roboty współpracujące; - środki redukcji ryzyka - techniczne, programowe, organizacyjne.
Wykładowca: dr inż. Stanisław Kowalewski - prowadził prace naukowo-badawcze i edukacyjne w dziedzinie bezpieczeństwa maszyn w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy; przez wiele lat prowadził Zespół Bezpieczeństwa Maszyn w firmie ELOKON; wieloletni współpracownik Komitetów Normalizacyjnych CEN 114 i ISO 199 - Safety of Machinery; specjalizuje się w zagadnieniach teoretycznych i rozwiązaniach praktycznych we wszystkich obszarach zarządzania bezpieczeństwem maszyn na podstawie oceny i redukcji ryzyka oraz badań wypadków; autor wielu prac naukowo-badawczych, projektowych i eksperckich, a także podręczników, publikacji krajowych (w tym na łamach ATESTU) i zagranicznych; prowadzi wykłady, ćwiczenia, szkolenia i warsztaty; laureat ZŁOTYCH SZELEK. Skuteczność systemów zarządzania bezpieczeństwem pracy oraz wdrażanych w przedsiębiorstwach programów prewencyjnych zależy od rozpoznania i opisania zjawisk towarzyszących powstawaniu strat w wyniku wydarzeń wypadkowych lub chorób zawodowych. Wtedy tylko można badać, nadzorować i kształtować wpływ różnorakich czynników na wydarzenia, gdy ma się ich pełną świadomość. Efektywna koncepcja zapobiegania wypadkom powinna łączyć historię, teraźniejszość i przyszłość, czyli analizować i wyciągać wnioski z zeszłych wydarzeń, oceniać stan bieżący oraz antycypować zdarzenia przyszłe. Tym samym elementy tworzące sekwencje wypadkowe powinny być skorelowane z elementami tworzącymi ryzyko zawodowe. To postulat pierwszej wagi dla efektywnej prewencji. Z niego wynika konieczność zintegrowania systemów oceny ryzyka zawodowego i badań wypadków. Jest to konieczne także z tego względu, że nie można szacować poziomu ryzyka na oczekiwanym poziomie ufności bez wiarygodnych danych o wydarzeniach wypadkowych. Przecież ryzyko to drzemiący wypadek i w związku z tym zarówno ryzyko, jak i wypadek muszą zawierać te same elementy - jedne przedwypadkowe, drugie już powypadkowe. Tak sformułowana teza główna zarządzania bezpieczeństwem wymaga zrozumiałych, jasnych i akceptowalnych ustaleń elementarnych. Pojęcia, które powinny być filarami zarządzania bezpieczeństwem nie są zdefiniowane na rzecz ujednoliconej koncepcji kształtowania bezpieczeństwa. Dotyczy to kategorii podstawowych: prospektywnych (jak rozumieć, szacować i oceniać bezpieczeństwo i ryzyko zawodowe; co to znaczy ryzyko tolerowalne i akceptowalne i jakie przyjmować kryteria akceptacji bądź dyskwalifikacji; co to są zagrożenia i jak je przydatnie do oceny ryzyka identyfikować; jak przekładać oszacowany poziom ryzyka na cechy środków redukcji; jak łączyć cechy środków technicznych, proceduralnych i behawioralnych w akceptowalną całość?) oraz retrospektywnych (co to jest wypadek i prawie wypadek; konieczność zbudowania uniwersalnego modelu powstawania wydarzeń wypadkowych, który powinien obejmować wszystkie istotne i sklasyfikowane czynniki oraz zjawiska towarzyszące tym wydarzeniom po to, aby umożliwić prognozowanie i minimalizowanie wydarzeń przyszłych). Znajomość i rozumienie pojęć podstawowych jest nieodzowne w zarządzaniu bezpieczeństwem zawodowym na każdym poziomie decyzyjnym. Niestety ta dziedzina nie doczekała się jeszcze ustaleń podstawowych. Stąd pochodzą nieporozumienia, które wynikają z podejścia intuicyjnego, a nie ujednoliconych zasad podstawowych wynikających z badań naukowych i potwierdzeń praktycznych.
Wykładowca: dr inż. Piotr Kmiecik - ukończył Politechnikę Wrocławską na kierunku budownictwo - w specjalności inżynieria budowlana; zawodowo związany jest z branżą rusztowań (jako inżynier budowy, szkoleniowiec, projektant); autor licznych publikacji w czasopismach branżowych m.in. w zakresie bezpiecznej eksploatacji rusztowań; pełnił funkcję pełnomocnika zarządu ds. jakości (ISO 9001) oraz był audytorem wewnętrznym bhp (OHSAS 18001); uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo - działalność naukowa zaowocowała licznymi publikacjami z obszaru zespolonych konstrukcji żelbetowych typu beton-beton, jednak najwięcej uwagi poświęca konstrukcjom tymczasowym wykonanym z rusztowań; obecnie jest kierownikiem pracowni projektowej; posiada uprawnienia budowlane "specjalizacji techniczno-budowlanej" w zakresie rusztowań i deskowań wielofunkcyjnych; współautor książki "Rusztowania robocze i ochronne - użytkowanie, odbiór, nadzór". Wykładowca omówi kilka zagadnień problemowych dotyczących wykonywania konstrukcji rusztowań oraz ich użytkowania. Niejednoznaczność pewnych zapisów prawnych oraz ciągle zmieniająca się rzeczywistość wynikająca z postępu technicznego powodują, że strony procesu budowlanego mają odmienne spojrzenie na określone zagadnienia. W szczególności dotyczy to: montera rusztowań, pracowników nadzoru, służby bhp, projektanta, pracodawcy, inspektora Państwowej Inspekcji Pracy, prawnika. Te grupy zawodowe różnie interpretują zapisy i zasady związane z branżą rusztowań, w zależności od własnego doświadczenia. Pierwsza część referatu koncentruje się na statusie prawnym "pomocników monterów rusztowań". Jest to coraz większa grupa zawodowa w Polsce, której istnienie do niedawna kwestionowano, zastanawiając się np., czy takie osoby mogą znajdować się na rusztowaniu w trakcie jego montażu/demontażu? Obraz tej grupy zaprezentowany będzie na tle wymagań formalnych stawianych monterom rusztowań w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej. Niestety zapis prawny wskazujący, że "osoby zatrudnione przy montażu rusztowań powinny posiadać wymagane uprawnienia" nie precyzuje co oznacza "być zatrudnionym przy montażu". Pojęcie to można traktować bardzo szeroko, np. nakazując posiadanie uprawnień monterskich również osobom podającym elementy rusztowań na poziomie terenu, magazynierom itp. Z drugiej strony, montaż wykonywany jest wyłącznie przez osoby dokonujące fazy składania, instalowania elementów, a pozostali członkowie brygady wykonują wyłącznie czynności transportowe (nie montując i nie demontując). Przedstawiona zostanie praktyka budowlana firm specjalizujących się w montażu, demontażu rusztowań. Druga część referatu skupia się na zagadnieniu wykonania rusztowania "nietypowego". Konstrukcja rusztowania powinna być zmontowana zgodnie z dokumentacją producenta (instrukcją montażu, DTR), a w przeciwnym przypadku - zgodnie z projektem indywidualnym. Niestety brak jest wymagań prawnych definiujących "istotne odstąpienie" od dokumentacji. Powoduje to liczne spory na budowie, np. czy dokręcenie poręczy wewnętrznych na złącza krzyżowe (rozwiązanie niesystemowe) powoduje, że należy sporządzić projekt rusztowania? Przedstawione zostaną wymagania dotyczące "planu montażu" rusztowania, wynikające z dyrektywy Unii Europejskiej. Omówione zostaną również kwalifikacje osoby sporządzającej projekt rusztowania oraz ogólna zawartość takiego projektu. Ostatnie zagadnienie problemowe dotyczy odbioru technicznego rusztowań, zwłaszcza w sytuacji, gdy inwestycja nie wymaga ustanowienia kierownika budowy. Rusztowania wykonywane są dla różnych gałęzi przemysłu - poza branżą budowlaną stanowią dostęp do stanowisk pracy na wysokości (mycie szyb, wymiana żarówek), są konstrukcją dla reklam, wykonuje się z nich samodzielne konstrukcje jak sceny, trybuny, mają szerokie zastosowanie przy budowie statków, remontach urządzeń itp. Mnogość tych zastosowań powoduje, że nie zawsze procedura odbioru przewidziana dla robót budowlanych jest adekwatna dla pozostałych obszarów przemysłu. Zaprezentowane zostaną interpretacje urzędów państwowych na ten temat. Referat zakończy się przedstawieniem podstawowych wymagań technicznych, jakie należy zweryfikować podczas procedury odbioru rusztowania. Omawiane podczas referatu "różne spojrzenia" poszczególnych grup zawodowych umożliwią skonfrontowanie przepisów prawnych i zapisów normowych z różnym poziomem doświadczeń osób uczestniczących w konferencji.
Wykładowca: Arkadiusz Burnos - dyrektor zarządzający w firmie SEAM Group Europe, ekspert w zakresie zarządzania operacjami w firmach produkcyjnych, wydobywczych i transportowych oraz zarządzania działami technicznymi i utrzymaniem ruchu. Specjalizuje się w integracji działów produkcyjnych i technicznych. Uczestniczył w licznych projektach ukierunkowanych na rozwój oraz doskonalenie zarządzania operacyjnego. Przeprowadził wiele kompleksowych audytów operacyjnych, produkcji oraz zarządzania technicznego i utrzymania ruchu. Doradza w projektach związanych z procesami produkcyjnymi oraz wspierającymi produkcję w różnych krajach Europy Zachodniej i Środkowej. Wykładowca na jednym z najbardziej rozpoznawalnych programów MBA oraz Executive MBA w Środkowej Europie - prowadzonych przez Krakowską Szkołę Biznesu (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie). Przekrojowe omówienie wyzwań i najważniejszych kroków doskonalenia operacyjnego w nowoczesnych przedsiębiorstwach. Przedstawienie metodyki analizy ryzyka w zarządzaniu operacyjnym. Szereg case studies i ciekawostek istotnych dla każdego managera operacyjnego.
Wykładowca: Jan Lipiarski - ekspert z zakresu ochrony przed upadkiem z wysokości, znawca sprzętu chroniącego przed upadkiem i zapewniającego bezpieczną pracę oraz ewakuację z wysokości, właściciel firmy Wertykal, prowadzącej szkolenia i usługi z tego zakresu, w tym szkolenia GWO (Global Wind Organisation) dla techników z branży wiatrowej, szkolenia dotyczące bezpiecznej pracy na wysokości (dla pracowników, dla nadzoru i służby bhp, instruktaże bezpiecznej pracy na wysokości na konkretnych obiektach, ćwiczenia ewakuacji z wysokości, w tym ewakuacji z żurawia wieżowego), a także zajmującej się doradztwem dotyczącym pracy w przestrzeniach zamkniętych. Jak doskonale wszyscy wiemy upadek z wysokości powoduje w najlepszym razie ciężkie urazy, a w najgorszym - kończy się śmiercią. W 2017 r. w Stanach Zjednoczonych światło dzienne ujrzał nowy standard ANSI Z359.16 dotyczący pionowych systemów asekuracji, a rok później wszedł w życie nowy standard OSHA dotyczący zabezpieczenia drabin stałych. Amerykanie zauważyli problem i dają sobie 20 lat na jego rozwiązanie! Dlaczego Europa nie zauważa problemu? Pojawiła się wprawdzie nowa norma PN-EN ISO 14122-1:2016-08, ale zamiast regulować, wprowadza jeszcze więcej zamętu. A nasuwają się proste pytania: Czy kosz ochronny chroni przed upadkiem z drabiny? Czy powinniśmy dalej brnąć w kosze ochronne? Czy możemy instalować system asekuracji i kosz ochronny? Jakie są alternatywy dla koszy ochronnych? Odpowiedzi na te i inne pytania otrzymają Państwo podczas wykładu na dwunastej konferencji ATESTU.
Wykładowca: Andrzej Dziedzic - biegły sądowy z zakresu bhp, specjalista ds. bhp, ekspert ds. bhp certyfikowany przez CIOP, inspektor ochrony przeciwpożarowej, ratownik KPP oraz instruktor EFR, FACC, absolwent studiów podyplomowych: "Bezpieczeństwo i ochrona człowieka w środowisku pracy" (CIOP-PIB) oraz "Prawo dowodowe" (Uniwersytet Jagielloński), właściciel Biura Doradczo-Usługowego BHP w Dąbrowie Tarnowskiej, autor licznych publikacji o tematyce bhp w prasie branżowej. Wyróżniony przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz przez dyrektora CIOP-PIB za aktywność w promowaniu bhp w małych i średnich przedsiębiorstwach. Laureat ZŁOTYCH SZELEK, organizator, wykładowca, prelegent oraz uczestnik konferencji naukowych, kursów i szkoleń, członek oddziału OSPSBHP w Tarnowie. "Przyjdzie taki dzień (może wcześniej niż myślisz), kiedy będziesz trzymał w swoim ręku ludzkie życie... być może ukochanej osoby, swojego dziecka, rodziców... od tego co zrobisz zależeć będzie życie wielu osób - poszkodowanego, jego rodziny, świadków zdarzenia... być może również Twoje..." (cytat z: www.prc.krakow.pl) Wypadki zdarzają się codziennie. Niektórym z poszkodowanych wystarczy jedynie czyjaś pomocna dłoń, ale inni stracą życie lub będą trwale okaleczeni, jeśli natychmiast nie udzieli im się pomocy. Wiele dzieli tych, którzy przeżywają i unikają poważnej niepełnosprawności od tych, którzy umierają lub są skazani na długotrwałe cierpienia po wypadku: zdrowie i kondycja, to na ile poważny był sam wypadek, odległość od punktu pomocy medycznej, a często zwyczajny łut szczęścia. Na te czynniki nie mamy żadnego wpływu. Często o różnicy między życiem a śmiercią, całkowitym wyzdrowieniem a długą niepełnosprawnością decyduje laik, który jako pierwszy udzieli pomocy po wypadku, przed pojawieniem się profesjonalnych służb medycznych. Statystyki pokazują, że odsetek zgonów wśród poszkodowanych w wypadkach jest wysoki, gdyż w obawie przed ewentualnymi błędami nie są podejmowane działania związane z udzielaniem pierwszej pomocy. Dlatego zasadne jest prowadzenie szkoleń oraz weryfikacja poziomu wiedzy i umiejętności. Posiadanie wiedzy teoretycznej nie jest wystarczające do samodzielnego reagowania w sytuacjach zagrożenia życia ludzkiego. Osoby nieposiadające doświadczenia praktycznego niejednokrotnie w takich sytuacjach wycofują się z działań ratowniczych pod wpływem stresu i negatywnych emocji.
Wykładowca: Grażyna Grabowska - wieloletni kierownik Zakładu Konfekcji Technicznej, obecnie zastępca kierownika ds. konfekcji technicznej Zakładu Projektowego, pracownik naukowy Instytutu Technologii Bezpieczeństwa MORATEX w Łodzi. W swoim dorobku posiada projekty z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa finansowane przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Autorka szeregu innowacyjnych rozwiązań zgłoszonych do Urzędu Patentowego RP oraz publikacji z zakresu ochron indywidualnych. Podczas wykładu zostanie omówiony projekt INDYWIDUALIZACJA KONSTRUKCJI ZAAWANSOWANEJ ODZIEŻY OCHRONNEJ DLA OSÓB PRACUJĄCYCH W ŚRODOWISKU O WYSOKIM STOPNIU ZAGROŻENIA ZDROWIA I ŻYCIA, o akronimie Awatar, nr III.N.18, etap IV (2017-2019) Programu Wieloletniego "Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy" CIOP-PIB, finansowanego przez NCBiR. W trzecim etapie projektu zrealizowano walidację procedury indywidualizacji konstrukcji wybranego rodzaju odzieży ochronnej dla grupy osób pracujących w środowisku pracy o wysokim stopniu zagrożenia zdrowia i życia, w oparciu o technikę skanowania obrazów trójwymiarowych 3D. W warunkach przemysłowych dokonano: - badań użytkowych partii modelowej ubrań (kwalifikacja działania OQ), - wytworzenia ubrań i przeprowadzenia badań użytkowych partii prototypowej ubrań (kwalifikacja procesowa PQ). Opracowano materiały szkoleniowe wykorzystane dla potrzeb szkolenia pilotażowego z zakresu indywidualizacji konstrukcji ubrań w oparciu o technikę skanowania obrazów trójwymiarowych 3D - szkolenia przeprowadzono w 5 zakładach przemysłowych. Materiały szkoleniowe umieszczono na stronie internetowej ITB MORATEX, a po zakończeniu projektu znajdą się również na stronie internetowej CIOP-PIB.
Adresaci konferencji
|
Programy promocji zdrowia w zakładach pracy
