[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

Przemysł chemiczny średnio bezpieczny

Poziom bezpieczeństwa procesowego (głównie pożarowego i wybuchowego), aktualnie występujący w polskim przemyśle chemicznym i branżach korzystających z jego produktów, daleki jest od uznania za wystarczający. Zmiany i rozwój w tej dziedzinie są wręcz bezwzględną koniecznością. W przemyśle chemicznym występuje złożoność i wielka różnorodność procesów technologicznych, zróżnicowanie właściwości stosowanych surowców i otrzymywanych produktów, a także skomplikowane rozwiązania techniczne. Stwarza to znaczące zagrożenia pożarowo-wybuchowe, przy czym stopień zagrożeń w poszczególnych obszarach chemii jest zróżnicowany zarówno co do skali, jak i rodzaju.

W samym tylko pięcioleciu 1991-95 w polskim przemyśle chemicznym wydarzyło się 26 poważnych wybuchów i pożarów. Zostało w nich poszkodowanych 41 osób. Przed kilku laty zespoły specjalistów Państwowej Inspekcji Pracy zbadały szczegółowo okoliczności i przyczyny 49 katastrof, awarii i wypadków zaistniałych w szczególnych okolicznościach, właśnie w branżach polskiego przemysłu chemicznego. Cztery z nich zaliczyć można do poważnych katastrof, spowodowanych przez wybuchy i pożary technologiczne, których przyczyną była aktywizacja zagrożeń tkwiących w technice i technologii. Należą do nich: wybuch zbiornika butadienu i pożar w Zakładach Chemicznych "Oświęcim", rozerwanie rurociągu gazu syntezowego w Zakładach Azotowych w Tarnowie, pożar gorącej mieszaniny łatwo palnych rozpuszczalników ze skutkiem śmiertelnym w spółce "Infarm" w Warszawie, wybuch gazu opałowego w instalacji "Olefiny II" w "Petrochemii Płock". O tym, że problemy bezpieczeństwa procesowego w przemyśle chemicznym wymagają szybkich rozwiązań na poziomie europejskim może świadczyć fakt powtarzających się katastrof w Polskim Koncernie Naftowym (dawna "Petrochemia Płock"). Tylko w samym 1999 r. wydarzyły się tam dwie poważne awarie technologiczne, mające rozmiar lokalnych katastrof, które pociągnęły za sobą duże straty finansowe.
(...)

Tadeusz Piotrowski, Bolesław Hancyk

Brak komentarzy

Dodaj swój komentarz