[Najnowszy numer] [Prenumerata] [Spis treści]     

Przerywany czas pracy

Pan Z.K. napisał do nas: Pracodawca chce wprowadzić zasadę, zgodnie z którą poza 15 minutową przerwą regeneracyjną wliczaną do czasu pracy, pracownik będzie korzystał z godzinnej przerwy na obiad. Ze względu na rodzaj pracy, nie można z tej przerwy zrezygnować (wszyscy muszą przerwać pracę), a czas ten nie będzie wliczany do czasu pracy. Czy takie postępowanie jest zgodne z prawem?

W zasadzie, przerywany czas pracy dopuszczalny jest tylko wobec kierowców w transporcie samochodowym i przysługuje im wówczas prawo do połowy wynagrodzenia przestojowego (art. 1296 § 1 kp) za czas przerwy. Przerwa ta nie może być dłuższa niż 6 godzin. Kodeks pracy nie zawiera innych przepisów dotyczących przerywanego czasu pracy. Biorąc pod uwagę ochronny charakter przepisów o czasie pracy, wyjątkowy charakter przytoczonego przepisu (tylko dla kierowców), a także sformułowane w art. 14 kp prawo do wypoczynku, należałoby stwierdzić, że wprowadzenie takiej przymusowej przerwy nie jest dopuszczalne. Jednakże Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 9.10.1997 r. udzielając odpowiedzi na pytanie prawne Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" zadane w podobnej sprawie stwierdził, co następuje:
"Dopuszczalne jest wprowadzenie układem zbiorowym pracy, innym porozumieniem zbiorowym opartym na ustawie, regulaminem pracy, statutem lub umową o pracę przerw nie wliczanych do czasu pracy, jeżeli nie jest to sprzeczne z zasadami prawa pracy. Wynagrodzenie za czas przerwy przysługuje, jeżeli postanowienia tych aktów lub umów tak stanowią".

Stanowisko SN jest zatem dość jednoznaczne i wynika z elastycznej interpretacji Kodeksu pracy, wg której to co nie jest wyraźnie zakazane, jest dozwolone. Należy jednak pamiętać, że uchwała ma moc wiążącą jedynie w sprawie, na tle której została podjęta i może zostać zmieniona w przypadku innego stanu faktycznego. Generalną radą, jaką warto udzielić pracodawcom jest dążenie do uzyskania zgody pracownika na przerywany czas pracy, a zatem na poziomie indywidualnych stosunków pracy, nie zaś zbiorowych, albowiem wprowadzenie przerywanego czasu pracy układem zbiorowym może potencjalnie stanowić zmianę na gorsze dla konkretnego pracownika, a wprowadzanie takich zmian jest w myśl art. 9 kp niedopuszczalne.

MB

Brak komentarzy

Dodaj swój komentarz