Kto jest kim
Lista nazwisk w bazie danych "Kto jest kim" ATEST 1/2013
Teresa Łączkowska
Teresa Łączkowska
Doktor Teresa Łączkowska jest lekarzem chorób wewnętrznych, specjalistą medycyny pracy. Od 2000 r. pracuje w Małopolskim Ośrodku Medycyny Pracy (MOMP), gdzie od 10 lat pełni obowiązki zastępcy dyrektora i kierownika Działu Szkoleń i Promocji Zdrowia. Z medycyną pracy związana jest od początku swojej drogi zawodowej, chociaż nie była to "miłość od pierwszego wejrzenia". Studia na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie podjęła z myślą o pediatrii. Życie jednak skorygowało plany i po ukończeniu studiów w 1984 r. podjęła pracę w Przemysłowym Zakładzie Opieki Zdrowotnej przy Hucie im. Lenina. Z tego wyboru zadowolony był ojciec, który 40 lat przepracował na wydziale walcowni HiL i bardzo chwalił sobie opiekę zdrowotną w "przemysłówce". Dla młodej lekarki praca "za bramą" dużego kombinatu, w środowisku hutników, nie była łatwym zadaniem. Planowała po odpracowaniu zgodnie z umową 4 lat uciekać - została 24! Skierowana do przychodni przy wydziale mechanicznym przepracowała 7 lat jako lekarz zakładowy wydziału transportu samochodowego. Wtedy praca lekarza zakładowego polegała na pełnej opiece medycznej nad pracownikiem i obejmowała zarówno kontrolę stanu zdrowia w kontekście stanowiska pracy, czyli badania okresowe, jak i leczenie. Lekarz opiekował się określoną grupą pracowników, miał dobry kontakt z kierownictwem i służbą bhp danego wydziału, brał udział w kontrolach stanowisk pracy i posiedzeniach komisji bhp. Dobre wzorce przejęła od dr Zdzisławy Uberny, szefowej przychodni; przeniosła je później do przychodni zakładowej wydziału aglomerowni, gdzie przez 3 lata była kierownikiem. W 1998 r. uzyskała specjalizację I stopnia z chorób wewnętrznych. W czasie stażu w Klinice Chorób Wewnętrznych i Zawodowych Katedry Medycyny Pracy zapoznała się z kliniczną medycyną pracy i chorobami zawodowymi hutników, korzystając z ogromnej wiedzy pracujących tam lekarzy. Udział w badaniach klinicznych, oceniających wpływ warunków pracy na zdrowie pracowników kombinatu, uświadomił jej, jak ważna jest prawidłowa opieka zdrowotna nad pracownikami, jakie szkody w zdrowiu pracowników czyni niedostateczna wiedza nt. skutków narażenia na czynniki środowiska pracy. Po reorganizacji przemysłowej służby zdrowia kontynuowała pracę w Poradni Alergologicznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Nowej Hucie, gdzie zajmowała się problemami alergii zawodowej, czerpiąc z wiedzy i doświadczenia znakomitej alergolog, prof. Krystyny Obtułowicz. W 2000 r. dr T. Łączkowska podjęła specjalizację II stopnia z medycyny pracy. Wtedy była już zafascynowana możliwością różnorodnych działań w ochronie zdrowia pracujących oraz możliwością wykorzystania swojej wiedzy internistycznej. Specjalizację realizowała pod kierunkiem dr Iwony Zapolskiej-Fitrzyk, ówczesnej dyrektor MOMP. Wspaniała osobowość pani doktor, ogromna wiedza i doświadczenie zawodowe, którymi chętnie się dzieliła - ukształtowały jej postawę zawodową. Ścisła współpraca na gruncie zawodowym przerodziła się w trwającą do dziś przyjaźń.
Dr Łączkowska nadal zajmuje się alergią zawodową, głównie w zakresie orzecznictwa chorób zawodowych o podłożu alergicznym. Jako kierownik Działu Szkoleń i Promocji Zdrowia propaguje idee promocji zdrowia wśród lekarzy medycyny pracy. Ze współpracownikami realizuje programy promocji zdrowia przygotowane przez MOMP w zakładach pracy. Wieloletnie doświadczenie wykorzystuje w szkoleniach przeznaczonych dla lekarzy i pielęgniarek służby medycyny pracy. Od 4 lat jest przewodniczącą Małopolskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Medycyny Pracy. Niedługo będzie obchodzić 30-lecie swojej pracy zawodowej, która nadal sprawia jej satysfakcję.
Patrząc na opiekę profilaktyczną nad pracującymi z perspektywy kilkunastu lat obowiązywania ustawy o służbie medycyny pracy, uważa, że koncepcja interdyscyplinarnego modułu ochrony zdrowia pracujących niestety nie doczekała się pełnej realizacji. Postrzeganie opieki profilaktycznej nad pracownikiem jedynie przez pryzmat badań profilaktycznych, z pominięciem tak ważnych elementów, jak współdziałanie w ocenie narażeń w środowisku pracy, doradztwo i informowanie pracowników o wpływie czynników środowiska pracy na ich zdrowie czy promocja zdrowia, nie służy tworzeniu systemu ochrony zdrowia pracujących. Powodzenie wszelkich działań związanych z ochroną zdrowia pracujących uzależnione jest od dobrej wzajemnej współpracy pomiędzy pracodawcami i ich pracownikami a służbą medycyny pracy, wspartej dobrymi i nowoczesnymi rozwiązaniami prawnymi.
Ma szczęśliwą rodzinę (mąż i dwie córki) i grono sprawdzonych przyjaciół. Lubi dobrą książkę, muzykę i operę, malarstwo impresjonistyczne. U ludzi ceni poczucie humoru, uczciwość, wrażliwość i odpowiedzialność. Ma jedną wadę - spóźnialstwo. Jest oddana pracy. Ubolewa, że brak jej czasu na jakże ważną dla zdrowia i samopoczucia aktywność ruchową.
|